ایستگاه کاری VMwareیک راه حل ایده آل برای خودآموزی، اشکال زدایی برنامه ها، ایجاد محیط های آزمایشگاهی تست است. بسیاری از کسانی که اولین قدم های خود را با ایستگاه کاری VMwareهنگام راه اندازی با مشکلات مختلفی روبرو می شوید. در این مقاله به بررسی خواهیم پرداخت تنظیمات شبکهبلافاصله پس از نصب در دسترس است ایستگاه کاری VMware. این مقاله قبل از هر چیز برای کسانی که تازه شروع به درک محیط مجازی کرده اند جالب خواهد بود.

به طور پیش فرض، در ایستگاه کاری VMwareسه نوع شبکه مجازی وجود دارد. از منوی تنظیمات ماشین مجازی می توانید یک ماشین مجازی را به یک شبکه خاص متصل کنید

شبکه های پیش فرض را در نظر بگیرید ایستگاه کاری VMware:

Bridged/VMnet0.در این ارتباط، ماشین مجازی با استفاده از آداپتور فیزیکی شبکه میزبان به شبکه متصل می شود. آداپتور شبکه مجازی ماشین مجازی از آداپتور شبکه فیزیکی رایانه شما استفاده می کند و به ماشین مجازی اجازه می دهد به همان شبکه ای که رایانه فیزیکی به آن متصل است دسترسی پیدا کند. به عبارت دیگر، ماشین های مجازی به شبکه محلی شما دسترسی پیدا می کنند.

توجه داشته باشید که سیستم عامل های میزبان و مهمان دارای آدرس های MAC و IP منحصر به فرد هستند. اگر ماشین های مجازی یک آدرس IP ثابت نداشته باشند، مانند یک کامپیوتر معمولی آن را از طریق DHCP دریافت می کنند. در این نوع اتصال ماشین مجازی به شبکه محلی دسترسی کامل دارد و می تواند به کامپیوترهای دیگر متصل شود و کامپیوترهای روی شبکه محلی می توانند به آن متصل شوند.

این نوع اتصال بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

فقط میزبان/VMnet1.نوع دوم شبکه ماشین مجازی مهمان و کامپیوتر میزبان را به هم متصل می کند و یک شبکه خصوصی را تشکیل می دهد. این اتصال با استفاده از یک آداپتور شبکه مجازی موجود در سیستم عامل میزبان، یک اتصال شبکه بین یک ماشین مجازی و یک کامپیوتر فیزیکی (میزبان) را فراهم می کند.

با این نوع اتصال، ماشین مجازی به شبکه محلی و اینترنت دسترسی ندارد. از آنجایی که ماشین های مجازی به شبکه فیزیکی دسترسی ندارند، ایستگاه کاری VMwareاستفاده از سرویس DHCP برای تخصیص پارامترهای TCP\IP به ماشین های مجازی را فراهم می کند. برای شبکه مجازی فقط میزبان، از یک زیرشبکه خاص استفاده می شود، در مورد ما 192.168.52.0-254 است، که در آن آداپتور مجازی در رایانه فیزیکی دارای آدرس IP 192.168.52.1 است و همه ماشین های مجازی مهمان از میزبان استفاده می کنند. -فقط اتصال آدرس ها را از سرور VMware DHCP دریافت می کند.

ماشین های مجازی با استفاده از یک شبکه فقط میزبان می توانند در این شبکه با یکدیگر تعامل داشته باشند.

NAT/VMnet8.این سومین نوع اتصال است. این نوع اتصال با این واقعیت مشخص می شود که ارتباط بین ماشین مجازی و میزبان از طریق یک شبکه خصوصی انجام می شود. چرا کارت شبکه مجازی دوم در رایانه فیزیکی نصب می شود؟

هنگام استفاده از اتصال NAT، ماشین مجازی آدرس IP شبکه خارجی خود را ندارد. با این حال، ماشین مجازی می تواند از طریق یک شبکه خارجی با استفاده از پروتکل استاندارد TCP/IP به رایانه ها متصل شود. در این حالت، ماشین مجازی از آدرس های IP و MAC کامپیوتر فیزیکی استفاده می کند.

شایان ذکر است که به طور پیش فرض، یک کامپیوتر از شبکه فیزیکی محلی نمی تواند به یک ماشین مجازی متصل شود.

اتصال NAT به طور پیش فرض هنگام ایجاد یک ماشین مجازی جدید انتخاب می شود ایستگاه کاری VMware.

از آنجایی که ماشین مجازی دسترسی مستقیم به شبکه ندارد، ایستگاه کاری VMwareاز یک سرویس DHCP برای اختصاص آدرس های IP به ماشین های مجازی در یک شبکه خصوصی استفاده می کند.

مدیریت شبکه مجازی ایستگاه کاری VMwareدر ویرایشگر شبکه مجازی که به طور پیش فرض نصب شده است انجام می شود. می توانید ویرایشگر شبکه مجازی را مستقیماً از منوی استارت با انتخاب همه برنامه ها و سپس VMware و ویرایشگر شبکه مجازی راه اندازی کنید. همچنین می توانید ویرایشگر شبکه مجازی را در داخل رابط راه اندازی کنید ایستگاه کاری VMwareبا انتخاب منوی ویرایش و ویرایشگر شبکه مجازی.

پس از راه اندازی ویرایشگر شبکه مجازی، یک تب را مشاهده خواهید کرد خلاصه. این تب تمام شبکه های مجازی استفاده شده را نمایش می دهد ایستگاه کاری VMware.

پل زدن خودکاراگر ماشین میزبان، یعنی. کامپیوتری که نرم افزار روی آن نصب شده است ایستگاه کاری VMware، دارای بیش از یک آداپتور فیزیکی اترنت است، اولین آداپتور فیزیکی موجود به طور خودکار برای استفاده در شبکه مجازی VMnet0 انتخاب می شود. ممکن است برای عدم استفاده از یک آداپتور فیزیکی خاص در شبکه VMnet0 یک استثنا اضافه کنید.

نگاشت شبکه مجازی میزبان. از این تب برای پیکربندی شبکه های مجازی استفاده می شود ایستگاه کاری VMware. در این تب برای شبکه VMnet0 می توانید استفاده از یک آداپتور فیزیکی خاص را مشخص کنید. برای شبکه های VMnet1 و VMnet8 می توانید گزینه های زیر شبکه و DHCP را مشخص کنید.

آداپتور شبکه مجازی میزبان.این نوع آداپتور به دستگاه میزبان اجازه می دهد تا به یک شبکه مجازی متصل شود. به طور پیش فرض، دو آداپتور شبکه مجازی برای هر میزبان ایجاد می شود: یکی برای شبکه پل و دیگری برای شبکه ترجمه آدرس شبکه (NAT). با استفاده از این تب، می توانید یک آداپتور خاص را غیرفعال یا به طور کامل حذف کنید. همچنین در این تب، می توانید یک آداپتور مجازی جدید ایجاد کنید و آن را با یک VMnet خاص مرتبط کنید.

DHCP.این تب گزینه های DHCP را برای شبکه های مجازی VMnet1 (فقط میزبان) و VMnet8 (NAT) تعریف می کند. همچنین می توانید سرویس DHCP را در اینجا متوقف یا راه اندازی مجدد کنید.

NAT.این تب مشخص می کند که کدام شبکه مجازی از ترجمه آدرس شبکه (NAT) استفاده می کند. در این تب می توانید سرویس NAT را راه اندازی یا متوقف کنید. علاوه بر این، تنظیمات پیشرفته NAT در زیر "ویرایش" موجود است.

امیدواریم درک بهتری از شبکه های مجازی داشته باشید ایستگاه کاری VMwareو این مقاله برای شما مفید بود.

اگر خطایی پیدا کردید، لطفاً قسمتی از متن را برجسته کرده و کلیک کنید Ctrl+Enter.

به روز شده: جولای 2009

هدف: ویندوز 7

برای استفاده از انواع مختلف اتصالات شبکه در ماشین های مجازی، باید تنظیمات شبکه را پیکربندی کنید. یک ماشین مجازی می‌تواند تا چهار NIC فعال داشته باشد که هر کدام را می‌توان برای کار با آن پیکربندی کرد انواع مختلفشبکه های. انواع شبکه های زیر را می توان در ماشین مجازی استفاده کرد.

• شبکه داخلی. این گزینه نشان دهنده یک تعامل شبکه منحصراً بین است ماشین های مجازی. این نوع اتصال شبکه در صورتی استفاده می‌شود که نیاز به ارائه کانالی برای ارتباط شبکه بین ماشین‌های مجازی میزبانی شده روی یک کامپیوتر فیزیکی باشد و این ماشین‌های مجازی را از تمام شبکه‌های خارجی اعم از سیمی و بی‌سیم و همچنین از شبکه اصلی جدا کند. سیستم عامل.
• <Имя сетевого адаптера>(در سیستم عامل اصلی). این گزینه گاهی اوقات حالت پل نامیده می شود. این حالت از یک آداپتور شبکه فیزیکی به عنوان یک کامپیوتر جداگانه برای اتصال ماشین مجازی به یک شبکه فیزیکی TCP/IP استفاده می کند. در این حالت، ماشین مجازی به عنوان یک کامپیوتر فیزیکی جداگانه در شبکه عمل می کند. برای استفاده از این گزینه، کاربر باید نام آداپتور شبکه فیزیکی مورد نیاز خود را که به شبکه متصل است، انتخاب کند. می توانید آداپتور شبکه بی سیم و سیمی را انتخاب کنید.
• اشتراک گذاری (NAT). این گزینه برای اولین آداپتور شبکه در ماشین مجازی موجود است. در این حالت، ماشین مجازی و سیستم عامل میزبان، اتصال فیزیکی شبکه TCP/IP یکسانی را به اشتراک می‌گذارند. با استفاده از این گزینه، ماشین مجازی در شبکه به عنوان یک کامپیوتر جداگانه فهرست نمی شود. اگر نیاز به اتصال دوره ای سیستم میزبان به شبکه هایی با پیکربندی های مختلف دارید، اگر ماشین مجازی را با استفاده از یک اتصال پرسرعت یا شماره گیری که توسط سیستم میزبان استفاده می شود به اینترنت متصل می کنید، مفید است، که در مورد اتصالات VPN نیز صدق می کند ، یا اگر محدودیت هایی در تعداد آدرس های IP موجود وجود دارد. با این حال، در این حالت، عملکرد در مقایسه با حالت پل کمتر خواهد بود.

  اگر در اصل سیستم ویندوزاگر از یک دستگاه WWAN بی سیم برای اتصال به اینترنت استفاده می کنید، و همچنین می خواهید از این اتصال در ماشین مجازی استفاده کنید، ماشین مجازی باید برای استفاده از دسترسی مشترک (NAT) پیکربندی شود.

  پیکربندی شبکه برای ماشین مجازی

  تنظیمات ماشین مجازی را باز کنید. یکی از اقدامات زیر را انجام دهید.

  • در پوشه Virtual Machines، روی نام ماشین مجازی کلیک راست کرده و انتخاب کنید گزینه ها.
  • در پنجره ماشین مجازی در منو سرویسمورد را انتخاب کنید گزینه ها.

  1. در سمت چپ صفحه تنظیمات کامپیوتر مجازی ویندوزمورد را انتخاب کنید خالص.

     برای افزودن یا حذف آداپتور شبکه، روی تعداد دلخواه آداپتور شبکه کلیک کنید. هنگامی که یک آداپتور شبکه اضافه می کنید، در ابتدا غیرفعال می شود.

     برای اتصال یک آداپتور شبکه به یک نوع اتصال موجود، آن را از لیست کشویی کنار آداپتور شبکه موجود انتخاب کنید.

پیکربندی دسترسی شبکه به و از ماشین های مجازی

به طور پیش فرض، برای ماشین های مجازی، تنظیمات شبکه روی "ترجمه آدرس شبکه ( NAT)". با این پیکربندی (همانطور که قبلاً بود)، دستگاه شبکه به اتصال اینترنت دسترسی دارد. برای دسترسی از اینترنت به این رایانه مجازی، ارسال پورت باید پیکربندی شود. در عین حال دسترسی از هاست به ماشین مجازی و همچنین دسترسی از یک ماشین مجازی به ماشین مجازی دیگر امکان پذیر نیست.

اگر نیاز به پیکربندی شبکه ای از رایانه های مجازی دارید تا یک رایانه فیزیکی بتواند به خدمات شبکه یک رایانه مجازی دسترسی داشته باشد، یا اینکه رایانه مجازی بتواند به خدمات شبکه یک رایانه فیزیکی دسترسی داشته باشد و رایانه های مجازی بتوانند به هر یک از آنها متصل شوند. خدمات شبکه دیگران، باید اتصال را انتخاب کنید " پل شبکه».

این تنظیم اجازه می دهد:

• شبیه سازی شبکه ای از چندین کامپیوتر در یک کامپیوتر
• دسترسی به وب سرور، FTP، SSH و سایر خدمات شبکه یک کامپیوتر مجازی از یک کامپیوتر فیزیکی (به عنوان مثال، یک وب سرور را می توان بر روی یک رایانه مجازی برای کاربران یک شبکه محلی یا جهانی پیکربندی کرد؛ یک محیط آسیب پذیر (برنامه های کاربردی وب، OS ) برای آزمایش مهارت در ارزیابی امنیت برنامه های وب)
• دسترسی به وب سرور، FTP، SSH و سایر خدمات شبکه یک رایانه فیزیکی از طریق یک رایانه مجازی (به عنوان مثال، کالی لینوکس با اسکنرهای آسیب پذیری را می توان در یک ماشین مجازی نصب کرد، و یک وب سرور یک رایانه فیزیکی را می توان از یک دستگاه اسکن کرد. ماشین مجازی، و همچنین میزبان های دیگر در شبکه محلی یا جهانی)
• ماشین های مجازی برای اتصال مستقیم به یکدیگر در شبکه از طریق IP (به عنوان مثال، یک ماشین مجازی ممکن است یک اسکنر آسیب پذیری داشته باشد، و دیگری - یک محیط آسیب پذیر (سیستم عامل، برنامه ها، وب سایت ها و غیره)

برای روشن تر شدن موضوع، اجازه دهید به مثال های خاص نگاه کنیم. ما یک برنامه PHP روی دستگاه ویندوز خود نوشتیم. ما عملکرد آن را در یک سرور محلی تحت همین ویندوز بررسی کردیم و اکنون می خواهیم برنامه را با انواع اسکنرهای آسیب پذیری اسکن کنیم. ساده ترین راه استفاده از توزیع های تخصصی مانند کالی لینوکس است. اما اگر از یک درایو فلش به کالی لینوکس بوت شویم یا آن را به عنوان سیستم عامل دوم نصب کنیم، در حالی که Kali در حال اجرا است، سرور ما در ویندوز در دسترس نخواهد بود - اجازه دهید یادآوری کنم، ما یک کامپیوتر داریم.

ساده ترین گزینه نصب کالی لینوکس در ماشین مجازی و راه اندازی شبکه ای است که اجازه دسترسی از ماشین مجازی به ماشین واقعی را می دهد.

همانطور که قبلا ذکر شد، ما باید یک اتصال پل شبکه را پیکربندی کنیم. برای انجام این کار، به تنظیمات ماشین مجازی بروید، سپس به بخش " خالص" و به عنوان " نوع اتصال" انتخاب کنید " پل شبکه».

اکنون با استفاده از IP محلی به خدمات شبکه این رایانه مجازی دسترسی خواهید داشت و این رایانه مجازی نیز با استفاده از IP محلی خود به خدمات شبکه ماشین فیزیکی دسترسی خواهد داشت.

برای پیدا کردن IP محلی در لینوکس، دستور را در کنسول اجرا کنید:

برای پیدا کردن IP محلی در ویندوز، یک خط فرمان باز کنید ( win+x، انتخاب کنید " خط فرمان"") دستور را اجرا کنید:

ipconfig

حال با وارد کردن این IP به عنوان مثال در یک خط مرورگر می توانید به وب سرور دستگاه مربوطه دسترسی داشته باشید.

به خاطر داشته باشید که مرورگر وب باید برای گوش دادن به اتصالات از زیر شبکه مناسب پیکربندی شود. قوانین فایروال نیز می توانند از اتصالات جلوگیری کنند.

چگونه آن را طوری بسازیم که وقتی کامپیوتر را روشن می‌کنید، بلافاصله به یک کامپیوتر مجازی بوت شود

فرض کنید یک سیستم عامل جدید را در VirtualBox امتحان کرده اید. شما آن را دوست داشتید، اما هنوز جرات ندارید به آن تغییر دهید. با این حال، شما می خواهید سعی کنید در این سیستم عامل جدید "زندگی" کنید تا کاملاً در آن غوطه ور شوید.

محبوب ترین گزینه نصب به عنوان سیستم عامل دوم روی سیستم عامل دیگری است HDDو انتخاب هنگام بارگیری موردی که در آن لحظه می خواهید در آن کار کنید. گزینه بدی نیست، اما یک هارد دیسک جداگانه مورد نیاز است که در حین نصب پاک می شود، همه این راه حل را از نظر فنی دوست ندارند، زیرا پس از حذف یکی از سیستم عامل ها، باید منوی بوت را ویرایش کنید - و همه نمی دانند چگونه، و برخی لیستی از دو (گاهی اوقات بیشتر) سیستم عامل در منوی بوت وجود دارد. علاوه بر این، اگر می خواهید از یک سیستم عامل به سیستم عامل دیگر سوئیچ کنید، این کار را نمی توان به سرعت انجام داد - باید راه اندازی مجدد کنید.

می توانید به اثر بوت کردن رایانه در یک ماشین مجازی دست یابید. فرض کنید رایانه واقعی شما دارای سیستم عامل ویندوز است، برای مثال، سیستم عامل جدید را در VirtualBox آزمایش کرده اید. آخرین نسخهلینوکس مینت. و اکنون می خواهید رایانه خود را مستقیماً در Linux Mint بوت کنید، اما نمی خواهید ویندوز را حذف کنید و Linux Mint را به عنوان سیستم دوم نصب کنید.

این را می توان به سادگی انجام داد:

1) بوت شدن در ماشین مجازی، پنجره را تا حداکثر گسترش دهید. این کار با کلید انجام می شود میزبان + F. به عنوان یک کلید میزبان، اگر تنظیمات را تغییر نداده باشید، این است ctrl سمت راست.

2) ماشین مجازی را به روش معمول و از طریق منوی سیستم عامل خاموش کنید.

3) VirtualBox را باز کنید، روی نام ماشین مجازی خود کلیک راست کرده و " را انتخاب کنید. ایجاد میانبر در دسکتاپ»:

4) مطمئن شوید میانبر ایجاد شده است:

5) این میانبر را در فهرست راه اندازی کپی کنید. اگر نمی دانید این دایرکتوری کجاست، به پوشه کاربر نگاه کنید AppData\Roaming\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Startup\

به عنوان مثال، در مورد من (من ویندوز 10 دارم، این فهرست در اینجا قرار دارد: C:\Users\Alex\AppData\Roaming\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Startup\

به هر حال ریبوت کن ببین چی میشه

و اگر چه بلافاصله پس از روشن کردن کامپیوتر، ما زمان داریم تا چند ثانیه از محیط کار لذت ببریم. جدول ویندوزبدون اقدام کاربر، در نهایت به صورت تمام صفحه بارگیری می‌شویم، بدون هیچ راهی برای بستن Alt+Tab، به یک ماشین مجازی، در مورد من Linux Mint.

برای قبل نسخه های ویندوزبه عنوان مثال، برای 8 و 8.1، ممکن است پیکربندی اضافی مورد نیاز باشد، زیرا به طور پیش فرض رایانه به "کاشی ها" راه اندازی می شود و برای اینکه بلافاصله دسکتاپ رایانه مجازی را ببینید، باید این کاشی ها را غیرفعال کنید.

نحوه مشاهده محتویات دیسک های مجازی VDI و VMDK (درایوهای تصویر VirtualBox)

اگر می خواهید فایل ها را از درایوهای مجازی استخراج کنید VMDK, VDI، یا محتویات آنها را مشاهده کنید، سپس می توانید از برنامه استفاده کنید 7-زیپکه قادر است تصاویر GPT و فایل های جداگانه را از تصاویر VMDK و VDI استخراج کند.

برای مشاهده محتویات یک دیسک مجازی، 7-Zip را باز کرده و در پنجره برنامه، دیسک مجازی مورد نظر را در سیستم فایل پیدا کنید. روی آن دابل کلیک کنید، اگر دیسک حاوی چندین پارتیشن باشد، آنها به صورت فایل های 0.img، 1.img، 2.img و غیره نمایش داده می شوند:

برای مشاهده محتویات هر بخش، روی آن دوبار کلیک کنید:

می توانید فایل مورد نظر خود را استخراج کنید، برای این کار آن را انتخاب کرده و کلیک کنید F5.

چرا ماشین مجازی دستگاه USB را نمی بیند

به طور پیش‌فرض، دستگاه‌های USB رایانه فیزیکی از ماشین مجازی جدا می‌شوند، یعنی. او چنین دستگاه هایی را نمی بیند و نمی تواند با آنها تعامل داشته باشد.

شما می توانید هر دستگاه USB را به ماشین مجازی (فلش درایو، هارد، مودم، کارت وای فای، وب کم و غیره) وصل کنید و در این صورت ماشین مجازی می تواند با دستگاه USB به گونه ای کار کند که گویی به برق متصل است. به یک سوکت USB واقعی. در همان زمان، این دستگاه برای یک کامپیوتر فیزیکی غیرقابل دسترس می شود - به نظر می رسد از آن جدا شده است.

دو راه برای اتصال دستگاه های USB به ماشین مجازی در VirtualBox وجود دارد - در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد.

نحوه اتصال یک دستگاه USB

1) در تنظیمات USB، می توانید یک فیلتر، به عنوان مثال، بر اساس دستگاه متصل فعلی ایجاد کنید. در نتیجه، هر بار که رایانه مجازی روشن می شود، بلافاصله این دستگاه را رهگیری می کند، یعنی. به سیستم عامل خود متصل شوید و از یک کامپیوتر فیزیکی خارج شوید.

2) همچنین می توانید دستگاه های USB را در نوار ابزار متصل و جدا کنید. برای انجام این کار، روی نماد اتصال USB کلیک راست کنید:

و دستگاهی را که می خواهید متصل یا قطع کنید انتخاب کنید:

کارت گرافیک در ماشین مجازی

یک ماشین مجازی نمی تواند مستقیماً با کارت گرافیک کامپیوتر فیزیکی شما کار کند. برای یک سیستم عامل مجازی، یک کارت گرافیک مجازی شبیه سازی شده است. این بدان معناست که در سیستم عامل مجازی نیازی به نصب درایورهای کارت گرافیک کامپیوتر فیزیکی خود ندارید (مثلاً کارت های AMD یا NVidia).

همچنین به این معنی است که رایانه مجازی نمی تواند به طور کامل از منابع کارت گرافیک استفاده کند (به عنوان مثال، برای شمارش هش در GPU).

چگونه یک آدرس IP ثابت برای ماشین مجازی بسازیم

آدرس استاتیک در داخل سیستم عامل مجازی پیکربندی شده است - درست مانند پیکربندی یک آدرس IP ثابت برای یک کامپیوتر فیزیکی.

در ویندوز، به " اتصالات شبکه"، برای این شما می توانید خط فرماناجرا کردن

ncpa.cpl

روی اتصال شبکه ای که می خواهید یک آدرس IP ثابت برای آن تنظیم کنید کلیک راست کنید، سپس " را انتخاب کنید. IP نسخه 4 (TCP/IPv4)"، کادر "استفاده از آدرس IP زیر" را علامت بزنید و داده های مورد نیاز را وارد کنید:

در ویندوز 8، فناوری مجازی سازی Hyper-V ظاهر شد که قبلا فقط در سیستم عامل های سرور مایکروسافت موجود بود. این راه حل بهتر از رایانه مجازی ویندوزی است که با ویندوز 7 ارائه شده است. امروز به شما خواهم گفت که چگونه با استفاده از Hyper-V یک ماشین مجازی در ویندوز ایجاد کنید و همچنین اینترنت، شبکه محلی و اشتراک فایل را در آن پیکربندی کنید.

علاوه بر Coreinfo، می توانید از ابزار اختصاصی اینتل استفاده کنید (AMD برنامه مشابهی دارد).

همچنین می توانید ماتریس پشتیبانی فناوری مجازی سازی را در وب سایت سازنده پردازنده خود بررسی کنید: Intel | AMD.

فعال کردن ویژگی Hyper-V

Hyper-V یک جزء سیستم عامل است که در ابتدا غیرفعال می شود. کاربران پیشرفته می توانند آن را با یک فرمان PowerShell فعال کنند:

Enable-WindowsOptionalFeature -Online -FeatureName Microsoft-Hyper-V -All

اگر یک رابط گرافیکی را ترجیح می دهید، Win + R را فشار دهید، تایپ کنید ویژگی های اختیاریو Enter را فشار دهید.

در پنجره باز شده، کادر Hyper-V را علامت بزنید.

به هر حال، این مؤلفه پس از راه اندازی مجدد سیستم در دسترس خواهد بود. از مشکلات نصب در ویندوز 8 RP، راه اندازی مجدد چرخه ای به دلیل نقص درایورهای کنترلر USB 3.0 تاکنون مشاهده شده است که در برخی از سیستم ها با غیرفعال کردن USB 3.0 در بایوس حل شده است.

یک ماشین مجازی ایجاد و پیکربندی کنید

Win + R را فشار دهید، تایپ کنید virtmgmt.mscو Enter را فشار دهید تا Hyper-V Manager باز شود. از منو اقداماتانتخاب کنید ايجاد كردن – ماشین مجازی.

جادوگر برای ایجاد یک ماشین مجازی بسیار ساده است، با این حال، برای کسانی که دوست دارند نکاتی را متذکر می شوم دستورالعمل های دقیقبا تصاویر من فعلاً از مرحله راه اندازی شبکه صرف نظر می کنم، زیرا این موضوع را با جزئیات بیشتری تجزیه و تحلیل خواهم کرد.

مکان پیش فرض ماشین های مجازی یک پوشه است داده های برنامه، اما قابل تغییر است.

اگر قبلاً یک دیسک مجازی با فرمت VHD دارید، می توانید آن را نصب کنید. به هر حال، من این کار را انجام دادم، با استفاده از دیسکی که قبلا برای Virtual Box ایجاد شده بود.

وقتی یک VHD موجود را مشخص می‌کنید، جادوگر از مرحله‌ای که رسانه نصب را مشخص می‌کند می‌گذرد.

با این حال، می‌توانید مسیر ISO را بعداً با باز کردن تنظیمات ماشین مجازی در پنجره اصلی Hyper-V Manager مشخص کنید.

راه اندازی ماشین مجازی و نصب ویندوز بر روی آن

در اینجا نیز همه چیز ساده است، اما برای کسانی که قبلا با Hyper-V مواجه نشده اند کمی غیرمعمول است.

در Hyper-V Manager:

• برای راه اندازی ماشین مجازی، روی "شروع" کلیک کنید.
• برای تعامل با آن، روی «اتصال» کلیک کنید یا روی تصویر کوچک خودرو دوبار کلیک کنید

هنگامی که تصویر ISO قابل بوت ویندوز در پارامترهای دستگاه مشخص شد، روی صفحه نمایش با دکمه آشنا Press any key to boot را مشاهده خواهید کرد... سپس می توانید خودتان آن را مدیریت کنید، اما در صورت نیاز دستورالعمل های گام به گامبا نصب، آنها در OSZone برای ویندوز 7 و ویندوز 8 هستند.

اگر سیستم عامل روی ماشین فیزیکی جدیدتر از سیستم عامل نصب شده در مجازی است، توصیه می شود اجزای یکپارچه سازی را به روز کنید (با تشکر، Artem). برای انجام این کار، در مدیریت Hyper-V به ماشین مجازی متصل شوید، Ctrl + I را فشار دهید و اجرا کنید setup.exe.

راه اندازی دسترسی به اینترنت و شبکه محلی

در بالا، من عمداً مرحله انتخاب اتصال شبکه را رد کردم، زیرا باید جداگانه ایجاد شود.

در منو اقداماتانتخاب کنید پیکربندی سوئیچ های مجازی. پنجره ای باز می شود که در آن می توانید سوئیچ یکی از سه نوع را ایجاد کنید. برای فعال کردن ماشین مجازی خود برای دسترسی به اینترنت، ایجاد کنید خارجیتعویض.

اکنون باید نام سوئیچ را تنظیم کرده و در صورت داشتن بیش از یک آداپتور شبکه، آن را انتخاب کنید. من از یک شبکه بی سیم در خانه استفاده می کنم، بنابراین یک آداپتور Wi-Fi را انتخاب کردم.

فقط باید سوئیچ ایجاد شده را در تنظیمات اتصال شبکه ماشین مجازی مشخص کنید.

اکنون در ویندوز نصب کردشما یک اتصال اینترنتی و یک شبکه محلی بین ماشین های فیزیکی و مجازی خواهید داشت.

در تصویر بالا می بینید:

• در سمت چپ نتیجه افزودن یک سوئیچ مجازی به Hyper-V در یک ماشین فیزیکی است، یعنی. پل شبکه و آداپتور مجازی
• در سمت راست - دسترسی به اینترنت و اتصال LAN در یک ماشین مجازی

همانطور که می بینید، راه اندازی اینترنت و شبکه محلی برای کاربران سیستم عامل های کلاینت مایکروسافت چندان پیچیده نیست.

به اشتراک گذاری فایل ها بین ماشین های فیزیکی و مجازی

در طول کار با یک ماشین مجازی، به طور منظم نیاز به کپی کردن فایل ها از یک ماشین مجازی به آن یا برعکس می شود. من چندین راه برای حل این مشکل را شرح خواهم داد.

گروه خانگی

HomeGroup یک راه آسان برای اشتراک گذاری فایل ها است. دیمیتری بولانوف راهنمای کار با یک گروه خانگی دارد، بنابراین من فقط به یک نکته اشاره می کنم. اگر می خواهید پوشه ای را خارج از نمایه خود به اشتراک بگذارید، ساده ترین راه این است که آن را به یک کتابخانه اضافه کنید.

پوشه های شبکه مشترک

از آنجایی که ما یک شبکه محلی در اختیار داریم، می‌توانیم از پوشه‌های مشترک برای اشتراک‌گذاری فایل‌ها استفاده کنیم. در واقع، دستورالعمل های زیر به اصول اولیه ایجاد پوشه های مشترک خلاصه می شود.

دسترسی از ماشین مجازی به فیزیکی

یک عکس به قول آمریکایی ها هزار کلمه ارزش دارد.

شکل کاوشگر ماشین مجازی (VIRTUAL-PC) را نشان می دهد که از آنجا به ماشین فیزیکی (VADIK-PC) دسترسی پیدا می کند. به محض وارد کردن اطلاعات حساب کاربری، دسترسی به پروفایل او در اختیار شما خواهد بود.

ممکن است بخواهید یک پوشه واقع در یک ماشین فیزیکی خارج از نمایه خود را به اشتراک بگذارید. برای این کار کافی است از ابزارهای اشتراک گذاری استاندارد استفاده کنید، اما من این فرآیند را با استفاده از مثال دسترسی به پوشه دلخواه یک ماشین مجازی توضیح خواهم داد.

دسترسی از یک ماشین فیزیکی به یک ماشین مجازی

فرض کنید یک پوشه در ریشه دیسک ماشین مجازی وجود دارد به اشتراک گذاشته شده است. روی آن کلیک راست کرده و انتخاب کنید دسترسی عمومی – افراد فردی(یا کاربران خاصدر ویندوز 7).

اکنون می توانید یک پوشه به اشتراک گذاشته شده را از طریق یک شبکه در Explorer باز کنید، از جمله وارد کردن آدرسی مانند \\نام کامپیوتر\نام پوشه.

اتصال از راه دور دسکتاپ یک ماشین کار مجازی

در Hyper-V، فایل ها را نمی توان بین یک ماشین فیزیکی و یک ماشین مجازی با کپی و پیست رد و بدل کرد. فقط می توانید متن کپی شده در ماشین فیزیکی را با میانبر صفحه کلید Ctrl + V جایگذاری کنید.

اقدامات روی ماشین مجازی

ابتدا باید به اتصالات دسکتاپ راه دور در ماشین مجازی در ویژگی های سیستم اجازه دهید. Win + R را فشار دهید و اجرا کنید:

RUNDLL32.EXE shell32.dll,Control_RunDLL sysdm.cpl,5

سپس مانند تصویر اجازه اتصال دهید.

فقط کافی است با دستور آدرس IP ماشین مجازی را پیدا کنید ipconfig

اقدامات روی ماشین فیزیکی

Win + R را فشار دهید و تایپ کنید mstscو گزینه های ورود را گسترش دهید.

در پنجره ای که باز می شود:

1. آدرس IP ماشین مجازی (الزامی) را وارد کنید.
2. نام کاربری را برای آن مشخص کنید حسابوارد خواهد شد.
3. اطلاعات کاربری به خاطر بسپار را روشن کنید.
4. تنظیمات اتصال خود را ذخیره کنید.

همچنین می‌توانید تب Display را روی وضوحی کمتر از آنچه در دستگاه فیزیکی استفاده می‌شود تنظیم کنید.

اکنون می توانید با میانبرهای آشنای صفحه کلید Ctrl + C و Ctrl + V، فایل ها را بین ماشین های فیزیکی و مجازی به اشتراک بگذارید.

در نهایت، من می خواهم برخی از توصیه های دنیس دیاگیلف را برای کار با Hyper-V مجازی سازی کنم.

برای اتصال به ماشین های مجازی از RDP استفاده کنید.

این نه تنها به شما امکان می دهد فایل ها را بین یک ماشین فیزیکی و مجازی با کپی و چسباندن به اشتراک بگذارید، بلکه منابع سیستمی را که vmconnect هنگام اتصال به ماشین مجازی در Hyper-V Manager یا از خط فرمان مصرف می کند، ذخیره می کند.

اگر قصد دارید به طور منظم از RDP برای اتصال به ماشین های مجازی مختلف استفاده کنید، برنامه را به نوار وظیفه پین ​​کنید. سپس لیست ماشین ها در لیست پرش ذخیره می شود.

مراقب تصاویر باشید

با Hyper-V می‌توانید با استفاده از فناوری دیسک دیفرانسیل از یک ماشین مجازی عکس بگیرید. با این حال، منطق نحوه عملکرد تصاویر عملاً برعکس آن چیزی است که فردی که هرگز روی چنگک نرفته از او انتظار دارد.

الکساندر کوسیوچنکو (MVP مجازی‌سازی) اصل عکس‌های فوری Hyper-V در هابره را به تفصیل، البته تا حدودی آشفته توصیف کرد.

در صورت نیاز از واردات ماشین مجازی استفاده کنید

واردات بیشتر مورد توجه متخصصان IT خواهد بود، اما من اتفاقاً از این ویژگی استفاده کردم. پس از ایجاد ماشین مجازی، نام درایو را که در آن ذخیره شده بود تغییر دادم، پس از آن مدیر Hyper-V آن را از دست داد.

با نگاهی به اطراف در عکس، گزینه import را دیدم و بلافاصله دستگاه را بازیابی کردم.

و من حتی گمان نمی کردم که اقداماتی که انجام دادم فقط به دلیل ظهور یک ویژگی جدید در Hyper-V امکان پذیر شد :)

Hyper-V در مقابل جعبه مجازی

در حین سرهم‌کردن Hyper-V، ناخواسته راه‌حل سیستم‌عامل مشتری مایکروسافت را با VirtualBox اوراکل مقایسه کردم.

از نقطه نظر وظایف معمولی کاربران خانگی (تست نصب سیستم، آشنایی با آن، بررسی عملکرد برنامه ها)، این راه حل ها عملاً با یکدیگر تفاوت ندارند.

VirtualBox چنین الزامات سخت افزاری سخت افزاری ندارد و قابلیت های گرافیکی آن حتی بهتر است، زیرا از شتاب سخت افزاری سه بعدی پشتیبانی می کند (اگرچه من هرگز از آن استفاده نکرده ام).

در مورد رابط گرافیکی، این کاملا یک موضوع سلیقه ای است. احتمالاً هایپروایزر که از سیستم عامل سرور آمده است زاهدانه تر به نظر می رسد، اما پارامترها و تنظیمات ماشین های مجازی به طور کلی بسیار مشابه هستند.

وجود Hyper-V در ویندوز در درجه اول باعث خوشحالی متخصصان فناوری اطلاعاتی می شود که به این فناوری عادت کرده اند. برای کاربران خانگی، این فرصت خوبی است تا با پیوستن به فناوری های سرور مایکروسافت، از ابزارهای داخلی سیستم بهره ببرند و افق خود را گسترش دهند.

نظر سنجی

من در سال 2004 زمانی که نصب خودکار ویندوز را شروع کردم با ماشین های مجازی آشنا شدم. از آن زمان، آنها به بخشی جدایی ناپذیر از کارهای روزانه من، از جمله تست تنظیمات سیستم، برنامه ها و غیره تبدیل شده اند.

در نظرات به ما بگویید از چه راه حل مجازی سازی و برای چه هدفی استفاده می کنید!

می خواهم از دنیس دیاگیلف برای کمک در تهیه این مطالب تشکر کنم. یکی از مزایای برنامه MVP قرار گرفتن در معرض کارشناسان برتر فناوری مایکروسافت است. این به این معنی است که در خصوصی می توانید در مورد هر موضوعی مشاوره شایسته دریافت کنید؛)

دنیس نیز با مهربانی کمک خود را در هدایت بحث ارائه کرد. بنابراین اگر سوال فنی در مورد این مقاله دارید، می توانید روی آن حساب کنید پاسخ های واجد شرایط.

من می خواهم به طور خاص بر آن تأکید کنم

هنگامی که مشترک می شوید، شبکه به طور خودکار ایجاد می شود. فقط باید vApp و ماشین مجازی موجود در آن را به این شبکه متصل کنید.
مهم: vApp (Stoped) و ماشین مجازی (Powered Off) برای اتصال به شبکه باید خاموش باشند.

مرحله 1 vApp را به شبکه وصل کنید

1. به بخش بروید ابر من،برگه vApp. روی vApp مورد نظر کلیک کنید.

2. یک برگه را انتخاب کنید شبکه سازیو روی نماد + کلیک کنید.

3. در پنجره ای که ظاهر می شود، شبکه سطح سازمان را انتخاب کنید - شبکه سازمانی VDC.کلیک بعد.

4. یک شبکه را انتخاب کنید. کلیک پایان.

5. حتما کلیک کنید درخواست دادندر گوشه پایین سمت راست

مرحله 2: اتصال ماشین مجازی به شبکه

1. به تب VM بروید. بر روی ماشین مجازی مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه را انتخاب کنید خواص

2. در پنجره ظاهر شده به تب بروید سخت افزاربه بخش بروید کارت های شبکهشبکه در سطح سازمانی را که ایجاد کردید انتخاب کنید و کادر را علامت بزنید متصل. کلیک خوب.

3. اکنون برای این ماشین مجازی، باید دوباره سفارشی سازی کنید. برای انجام این کار، به برگه بازگردید VM، روی ماشین مجازی مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه را انتخاب کنید روشن کردن و سفارشی سازی مجدد اجباری.

4. اگر همه چیز به درستی انجام شود، در تب نمودار vAppتصویر زیر قابل مشاهده خواهد بود - ماشین مجازی به شبکه متصل است.