تعطیلات زمستانی بسیار زیبایی در کشور ما وجود دارد. سال نو را دو بار جشن می گیریم. شب 14 ژانویه دوباره لیوان ها را با شامپاین پر می کنیم، سر میز جشن می نشینیم و وقت خود را برای تمیز کردن می گذاریم.

پدیده تاریخی

سال نو در روسیه یکی از جالب ترین تعطیلات از نظر تاریخی است. تا قرن پانزدهم (1495) سال جدید در ماه مارس آغاز می شد و با بیداری زمین از خواب زمستانی همراه بود. در سال 1495 همه چیز تغییر کرد: تاریخ سال جدید به 1 سپتامبر منتقل شد.

بعداً پیتر کبیر که تصمیم گرفت با اروپا همگام شود دستور داد سال نو را در اول ژانویه جشن بگیرند. در دسامبر 1699، او فرمانی صادر کرد که جلسه 1700 قرار بود به جای سپتامبر در 1 ژانویه برگزار شود. متن این فرمان حاوی دستورالعمل های دقیقی بود: تزئین خانه ها با شاخه های صنوبر، ارس یا کاج، تفنگ های آتشین و تفنگ های آتشین در نیمه شب، آتش زدن در خیابان ها در طول هفته جشن و ترتیب دادن آتش بازی در میدان سرخ.

الکسی تولستوی در رمان تاریخی " پیتر I"وضعیت مردم عادی و پسران را توصیف کرد که روش زندگی معمول آنها در حال فروپاشی بود. برای بسیاری به نظر می رسید که به زودی شیپور قیامت به صدا در خواهد آمد. به تدریج، همه به درختان صنوبر تزئین شده و تعطیلات شلوغ عادت کردند که هر ساله در اول ژانویه طبق تقویم جولیان جشن گرفته می شد. طبق "سبک قدیمی". این تقویم توسط امپراتور روم باستان، جولیوس سزار، معرفی شد و سال شمسی را مبنای آن قرار داد و نه سال نجومی. در روسیه تقویم جولیان از بیزانس آمده است.

قبل از انقلاب اکتبر 1917 هم همینطور بود. اکثر کشورهای دیگر مدت زیادی است که در آن زندگی می کنند تقویم میلادی . این توسط پاپ گریگوری سیزدهم در 4 اکتبر 1582 (قرن شانزدهم) معرفی شد تا هیچ مغایرتی با داده های نجومی وجود نداشته باشد. تفاوت بین محاسبه جولیان و گریگوری امروز سیزده روز است.

در سال 1918، دولت بلشویک تصمیم گرفت به یک گاهشماری واحد در سراسر جهان روی بیاورد. V.I. لنین فرمان مربوطه را در مورد انتقال به تقویم میلادی صادر کرد. این امر سردرگمی و مشکلات را در روابط بین‌الملل رد کرد: دیپلماسی، پست، برنامه قطار و غیره. کلیسای ارتدکس روسیه گاهشماری سنتی را حفظ کرد و طبق تقویم قدیمی به زندگی خود ادامه داد. او تعطیلات را مطابق با سبک قدیمی قرار داد و بر منحصر به فرد بودن خود تأکید کرد.

امروزه، در برخی از نشریات مرجع، تاریخ تولد و مرگ افراد، رویدادهای مختلف روسیه قبل از انقلاب طبق دو تقویم آورده شده است، یعنی. سبک جدید و قدیمی بنابراین این اتفاق با سال نو، که از 1 ژانویه (14) آغاز می شود، افتاد. در سال نو قدیم، مردم ارتدکس مجبور نیستند غذا و سرگرمی را از خود دریغ کنند. طبق تقویم جولیان، پس از (7 ژانویه) می آید، یعنی. پس از پایان سخت طبق تقویم میلادی، کریسمس در 25 دسامبر جشن گرفته می شود.

کلیساهای ارتدکس محلی برخی از کشورهای خارجی (اورشلیم، روسی، صربستانی، گرجستانی) نیز در زمان ما از تقویم جولیان استفاده می کنند. برخی از صومعه ها و کلیساها نیز طبق تقویم جولیان در کشورهایی زندگی می کنند که در آن تقویم میلادی در خدمات کلیسا به تصویب رسیده است (به عنوان مثال، آتوس در یونان). علاوه بر این، تقویم جولیان در کلیسای کاتولیک یونانی اوکراین و در کلیسای کاتولیک یونانی روسیه پذیرفته شده است.

عصر واسیلیف

در شب 13-14 ژانویه جشن گرفته می شود عصر واسیلیف و در 14 ژانویه - روز واسیلیف (کولیادا). می توانید در مورد این تعطیلات سرگرم کننده و سخاوتمندانه برای غذا و نوشیدنی در مقاله بخوانید.

همه این تعطیلات را دوست دارند: دختران در مورد نامزد خود ثروت می گویند و باغبان برای برداشت خوب درختان سیب را در باغ های خود تکان می دهند.

امسال ما یک بار دیگر نه تنها سال نو، بلکه در سال نو قدیم را به بستگان و دوستان تبریک خواهیم گفت! برای آنها شادی، عشق، سلامتی و شادی آرزو کنید! هدیه بدهید، شب دیر سر میز جشن بنشینید و نیمه شب یک لیوان شامپاین بلند کنید. چه خوب که دلیلی برای این کار وجود دارد!

P.S.

با هر قرن، تقویم گریگوری و ژولیان بیشتر و بیشتر از نظر زمان از هم جدا می شوند. این تفاوت انباشته است و تا سال 2100 نه 13، بلکه 14 روز کامل خواهد بود.

© سایت، 2012-2019. کپی متون و عکس از سایت podmoskоvje.com ممنوع است. تمامی حقوق محفوظ است.

(function(w, d, n, s, t) ( w[n] = w[n] || ; w[n].push(function() ( Ya.Context.AdvManager.render(( blockId: "R-A -143469-1"، renderTo: "yandex_rtb_R-A-143469-1"، async: true)؛ ))؛ t = d.getElementsByTagName ("script")؛ s = d.createElement ("script")؛ s .type = "text/javascript"; s.src = "//an.yandex.ru/system/context.js"؛ s.async = true; t.parentNode.insertBefore(s, t); , this.document, "yandexContextAsyncCallbacks");

سنت جشن سال نو قدیم با واگرایی دو تقویم مرتبط است: تقویم جولیان - تقویم "سبک قدیمی" و میلادی - تقویم "سبک جدید" که بر اساس آن مردم مدرن زندگی می کنند. این اختلاف در قرون XX-XXI 13 روز است و سال نو به سبک قدیمی در شب 13-14 ژانویه جشن گرفته می شود.

از 1 مارس 2100، تفاوت بین تقویم جولیان و میلادی 14 روز خواهد بود. از سال 2101 سال نو یک روز بعد جشن گرفته می شود.

تقریباً تمام ایالت‌های پروتستان اروپا در قرن هجدهم به گاهشماری گریگوری روی آوردند و چند روز اضافی را از تقویم حذف کردند. با این حال، روسیه تنها در سال 1918 به تقویم جدید تغییر کرد. با فرمان شورای کمیسرهای خلق در 26 ژانویه 1918، پس از 31 ژانویه 1918، بلافاصله 14 فوریه فرا رسید.

در نتیجه انتقال به گاهشماری جدید، تاریخ آغاز سال نو تغییر کرده است. New Style 1 ژانویه بر اساس تقویم ژولیانی در 19 دسامبر است و 14 ژانویه مطابق با سبک جدید 1 ژانویه مطابق با تقویم جولیانی است.

کلیسای ارتدکس روسیه همچنان تمام تعطیلات کلیسا را ​​طبق تقویم جولیان جشن می گیرد: هم ختنه خداوند (تا سال 1918 مصادف با سال نو مدنی) و هم میلاد مسیح. سال نو مدرن در روزه پیش از کریسمس است - یک روزه چهل روز ارتدکس به افتخار کریسمس. طبق سبک قدیمی، همه چیز طبق معمول پیش رفت - روزه ظهور قبل از جشن میلاد مسیح بود و پس از آن مردم شش روز بعد سال نو را جشن گرفتند.

بنابراین، سال نو به سبک قدیمی برای مؤمنان ارتدکس ساکن کشورهایی که کلیسا همچنان از تقویم جولیانی استفاده می کند، مهم است.

در روسیه، تا سال 1918، فرا رسیدن سال نو در دوره کریسمس بود، بنابراین همه علائم عامیانه سال نو بیشتر به طور خاص برای سال نو قدیم قابل استفاده هستند. مردم بر این باور بودند که اگر زنی در صبح سال نو ابتدا به خانه بیاید، این امر ناگزیر بدبختی را به همراه خواهد داشت، اگر مرد - خوشبختی. اگر در روز سال نو در خانه پول باشد، در تمام سال به آن نیاز نخواهید داشت، اما به شرطی که به کسی قرض ندهید. علاوه بر این، علائم زیر نیز شناخته شده بود: «اگر روز اول سال شادی باشد، سال چنین خواهد شد». "برف یا مه ای که در سال نو باریده است برداشت محصول را نشان می دهد"؛ "یک سوراخ پر از آب و مه برای سال نو یک سیل بزرگ را به تصویر می کشد"؛ "اگر در سال نو باد وجود داشته باشد - به برداشت آجیل"؛ "سال نو - چرخش به سمت بهار"؛ "سال نو - سورتمه در حرکت"؛ "اولین ساعت روز سال نو در حال افزایش است."

علاوه بر این، 14 ژانویه (1 ژانویه، سبک قدیمی) در روزهای قدیم روز سنت ریحان نامیده می شد - جشن یادبود سنت. ریحان بزرگ قیصریه - و برای تمام سال از اهمیت تعیین کننده ای برخوردار بود.

در این روز انجام انواع فال و مراسم باستانی مرسوم بود. عصر قبل (اکنون 13 ژانویه) عصر واسیلیف نامیده می شد. دختران مجرد مخصوصاً منتظر او بودند که در آن زمان با کمال میل حدس می زدند. آنها معتقد بودند: آنچه در روز واسیلی حدس می زنید مطمئناً محقق خواهد شد.

سنت ریحان به عنوان یک "خوکدان" در نظر گرفته می شد - قدیس حامی پرورش دهندگان خوک و محصولات گوشت خوک، و آنها معتقد بودند که اگر در شب قبل از روز واسیلی گوشت خوک زیادی روی میز باشد، این حیوانات به وفور تولید مثل می کنند و به ارمغان می آورند. سود خوب برای صاحبان

بنابراین، غذای اصلی جشن در روز واسیلی یک خوک بود که به طور کامل برشته می شد و یک خرگوش و یک خروس نیز تهیه می شد. طبق افسانه، کباب خوک رفاه را برای سال آینده فراهم می کند. گوشت خرگوش را می‌خوردند تا مانند خرگوش چابک باشد و گوشت خروس را که مانند پرنده سبک باشد.

مراسم خانه به خانه رفتن برای پذیرایی از غذاهای خوک جالب بود. در شب واسیلی، مطمئناً مهمانان باید با پای گوشت خوک، پاهای خوک آب پز یا پخته شده و به طور کلی غذاهایی که شامل گوشت خوک باشد، تغذیه می شدند. یک سر خوک هم روی میز گذاشته شد.

همچنین در روز واسیلی رسم خاصی برای پختن فرنی وجود داشت. در شب سال نو، در ساعت 2، بزرگ ترین زن از انبار غلات (معمولاً گندم سیاه) و بزرگ ترین مرد از چاه یا رودخانه آب می آورد. دست زدن به غلات و آب تا زمانی که اجاق گاز گرم نشود غیرممکن بود - آنها فقط روی میز ایستادند. سپس همه پشت میز نشستند و بزرگتر از زنان شروع به هم زدن فرنی در قابلمه کرد، در حالی که برخی از کلمات آیینی را به زبان می آورد.

سپس همه از روی میز بلند شدند و مهماندار فرنی را - با کمان - در فر گذاشت. فرنی آماده از فر خارج شد و به دقت بررسی شد. اگر گلدان فقط پر بود و فرنی غنی و شکننده بود، می توان انتظار یک سال شاد و برداشت غنی را داشت - آنها چنین فرنی را صبح می خوردند. اگر فرنی از دیگ بیرون می‌آمد یا کوچک و سفید بود و قابلمه ترک می‌خورد، برای صاحبان خانه نوید خوبی نمی‌داد و بعد انتظار دردسر می‌رفت و فرنی دور ریخته می‌شد.

در قدیم، در روز واسیلیف، دهقانان با تبریک و آرزوی خوشبختی از خانه به خانه می رفتند. در همان زمان، یک آیین باستانی انجام می شد که به نام های مختلف شناخته می شد: آوسن، اوسن، پاییز و غیره. ماهیت آن این بود که بچه های دهقان که قبل از دسته جمعی دور هم جمع شده بودند، از خانه به خانه می رفتند تا دانه های جو بکارند. ، گندم سیاه، چاودار و نان های دیگر و همزمان آواز کاشت می خواندند.

صاحبان خانه چیزی به آبپاش هدیه دادند و غلاتی که توسط او پراکنده شده بود با احتیاط جمع آوری می شد و تا بهار نگهداری می شد و هنگام کاشت محصولات بهاره با دانه های دیگر مخلوط می شد.

همچنین در روسیه در شب سال نو قدیمی، مجسمه سازی و پختن کوفته ها وجود دارد که برخی از آنها با شگفتی همراه هستند. در هر محل (حتی در هر خانواده)، ممکن است معانی شگفتی ها متفاوت باشد.

طبق علائم، اگر آسمان شب قبل از روز واسیلیف روشن و پر ستاره باشد، برداشت غنی از انواع توت ها وجود خواهد داشت. طبق باور عمومی، St. ریحان بزرگ از باغ ها در برابر کرم ها و آفات محافظت می کند. در صبح سال نو قدیم، باید با کلمات یک توطئه باستانی در باغ قدم بزنید: "همانطور که من برف های خز سفید را تکان می دهم، سنت ریحان نیز کرم خزنده را از بین می برد. هر بهار!"

برخی از مناطق روسیه سنت های خاص خود را برای جشن سال نو دارند. به عنوان مثال، در یالگا، روستای حومه ای سارانسک (موردویا)، ساکنان در نزدیکی آتش سال نو جمع می شوند، می رقصند و همراه با چیزهای قدیمی، تمام مشکلاتی را که در طول سال انباشته شده است، می سوزانند. آنها همچنین یک سنت فال طنز با یک چکمه قدیمی یا چکمه های نمدی دارند. ساکنان یالگا در یک دایره می ایستند و "دمپایی جادویی" را که در آن یادداشت هایی با آرزوهای خوب وجود دارد، از کنار یکدیگر عبور می دهند. آنها معتقدند که یک یادداشت بیرون کشیده از چکمه مطمئناً خوش شانسی را به همراه خواهد داشت.

سنت جشن سال نو نه تنها در روسیه، بلکه در جمهوری های شوروی سابق نیز حفظ شده است. در بلاروس و اوکراین، شب در آستانه 14 ژانویه "سخاوتمندانه" نامیده می شود، زیرا مرسوم است که "کوتیای سخاوتمندانه" - یک میز غنی بعد از روزه کریسمس بپزند. گرجستان و آبخازیا هر دو سال نو را جشن می گیرند.

در آبخازیا، 13 ژانویه رسماً به عنوان Azhyrnykhua یا Hechkhuama - روز خلقت، به روز رسانی، ذکر شده است. جشن است و غیر کاری. عید تجدید یا آفرینش جهان منشأ خود را در گذشته بت پرستی کشور می گیرد و با بزرگداشت خدای شاشوا، حامی قدیس آهنگران همراه است. به طور سنتی در این روز خروس و بز را به عنوان قربانی شاشوا ذبح می کنند. تعطیلات در زیر سقف پناهگاه خانوادگی - "جعل" - همه اقوام در طرف پدری جمع می شود. نمایندگان خانواده های دیگران - همسران و عروس ها در خانه می مانند.

جشن سال نو در برخی از کشورهای دیگر نیز برگزار می شود.

در یوگسلاوی سابق (صربستان، مونته نگرو و مقدونیه)، آنها همچنین سال نو قدیم را در شب 13-14 ژانویه جشن می گیرند، زیرا کلیسای ارتدکس صرب، مانند روسی، طبق تقویم ژولیانی به زندگی خود ادامه می دهد.

صرب ها این جشن را "سال نو صربی" یا کریسمس کوچک می نامند. گاهی اوقات صرب ها "badnyak" را در این روز به خانه می آورند - یکی از دو چوبی که در شب کریسمس برای کریسمس و کریسمس کوچک تهیه کردند.

در مونته نگرو مرسوم است که این تعطیلات را "حقوق نوا گودینا" می نامند که به معنای "سال نو صحیح" است.

Vasilitsy برای سال نو قدیم آماده می شود: پای های گرد ساخته شده از خمیر ذرت با کیماک - خامه مانند پنیر. گاهی اوقات غذای دیگری از خمیر ذرت تهیه می شود - پارنیتسا.

در شب 14 ژانویه، آنها بر سر میز جشن جمع می شوند تا فرا رسیدن سال نو را در یونان جشن بگیرند. این تعطیلات یونانی روز سنت باسیل نامیده می شود که به دلیل مهربانی خود شناخته شده است. در انتظار این قدیس، کودکان یونانی کفش های خود را کنار شومینه ها می گذارند تا سنت ریحان هدایایی در آن بگذارد.

در رومانی، سال نو قدیم بیشتر در دایره باریک خانواده و کمتر با دوستان جشن گرفته می شود. برای میز جشن، پای های سال نو را با شگفتی درست می کنند: سکه ها، مجسمه های چینی، حلقه ها، فلفل تند. حلقه ای که در پای پیدا می شود نوید موفقیت بزرگی می دهد.

سال نو قدیم نیز در شمال شرقی سوئیس در برخی از کانتون های آلمانی زبان جشن گرفته می شود. در قرن شانزدهم، ساکنان کانتون آپنزل اصلاحات پاپ گرگوری را نپذیرفتند و هنوز هم این تعطیلات را در شب 13-14 ژانویه جشن می گیرند. در 13 ژانویه، آنها روز قدیمی سنت سیلوستر را جشن می گیرند، که طبق افسانه، در سال 314 یک هیولای وحشتناک را گرفت.

اعتقاد بر این بود که در سال 1000 هیولا آزاد می شود و جهان را نابود می کند، اما این اتفاق نیفتاد. از آن زمان، در شب سال نو، ساکنان سوئیس لباس های بالماسکه می پوشند، سازه های عجیب و غریب شبیه خانه های عروسک یا باغ های گیاه شناسی را روی سر خود می پوشند و خود را سیلوستر کلاوس می نامند. با قدم زدن در خیابان ها، مردم محلی سر و صدا می کنند و فریاد می زنند و از این طریق ارواح شیطانی را بیرون می کنند و ارواح خوب را دعوت می کنند.

علاوه بر این، سال نو به سبک قدیمی در یک جامعه کوچک ولزی در ولز در غرب بریتانیا جشن گرفته می شود. در 13 ژانویه آنها "Khen Galan" را جشن می گیرند. در این روز هیچ آتش بازی یا شامپاین وجود ندارد. از "خن گالان" بر اساس سنت های اجدادی با آواز، سرود و آبجوی خانگی محلی استقبال می شود.

از سال 1752 در انگلستانتقویم میلادی در حال اجرا است و روز سال نو در اول ژانویه است. اما جامعه کوچکی از کشاورزان ولزی که در روستایی به نام Gwayne Valley قرار دارند، شروع سال نو را طبق تقویم جولیانی جشن می گیرند و برخلاف بقیه کشور، در 13 ژانویه است که تعطیلات رسمی دارند.

دلیل اینکه چرا دره Gwayne و مزارع اطراف آن از زمان گذشته عقب افتاده اند اکنون ناشناخته است. برخی می گویند که این خواست یک فئودال محلی مخالف کلیسای کاتولیک بوده است. برخی دیگر معتقدند که این خواست کل جامعه بود که تصمیم گرفت از شیوه زندگی سنتی خود دفاع کند.

بچه ها تعطیلات را شروع می کنند. از صبح زود در سراسر دره سرود می خوانند و هدایا و پول جمع می کنند. برای بزرگسالان، سرگرمی در اواخر بعد از ظهر اتفاق می افتد. کل روستا و مزارع اطراف در میخانه محلی جمع می شوند. بازدیدکنندگان خارجی مجاز نیستند. در یک میخانه باستانی، یکی از معدود میخانه های بریتانیا که در آن آبجو دم کرده و بلافاصله در کوزه ها می ریزند، چیزی جز آبجو سرو نمی شود. مردم محلی غذای خود را می آورند. در میخانه، مردم آهنگ هایی را به زبان ولزی با همراهی آکاردئون می خوانند که توسط پدربزرگ ها و پدربزرگ هایشان اجرا می شد.

برای ساکنان محلی، خن گالان تعطیلات خوبی برای همسایگی و "درهای باز" است - اما به روی خودشان باز است. بر اساس افسانه ها، در زمان های قدیم، ساکنان دره در یک رقص گرد همراه با آواز خانه به خانه برای بازدید می رفتند.

این مطالب بر اساس اطلاعات RIA Novosti و منابع باز تهیه شده است

http://rian.ru/spravka/20110113/320985003.htm

پس از پایان سال نو معمولی و دوباره پر شدن خیابان ها از مردم، برای خداحافظی با حال و هوای جشن عجله نکنید، تعطیلات زمستانی مهم دیگری در پیش است - سال نو قدیمی. این تاریخ در شب 13-14 ژانویه جشن گرفته می شود. و مانند هر تعطیلاتی که در میان اسلاوها ریشه دوانده است ، سال نو قدیمی سنت های زیادی را حفظ می کند.

در بلاروس و اوکراین این تعطیلات به عنوان "عصر سخاوتمندانه" و در روسیه "اوسن" شناخته می شود. طبق گاهشماری قدیمی، این روز در 1 ژانویه مصادف شد و روز واسیلیف نامیده شد، زیرا روز یادبود واسیلی کبیر بود و آستانه روز یادبود به ترتیب در 31 دسامبر، عصر واسیلیف بود.

چرا سال نو قدیمی نامیده می شود نام این تعطیلات معنی خاصی ندارد. این روز فقط به این دلیل نامیده می شود که طبق تقویم جولیان سال نو از 13 تا 14 ژانویه کاهش یافته است. امروزه از تقویم میلادی استفاده می کنیم که در سال 1918 معرفی شد و به همین دلیل است که این تعطیلات را سال نو "قدیمی" می نامند.

علاوه بر این، طبق سنت تقویم، کریسمس باید قبل از سال نو باشد.

جایی که سال نو قدیم جشن گرفته می شود پیش از این، سال نو در تمام کشورهای اتحاد جماهیر شوروی جشن گرفته می شد. امروز این تعطیلات در بلاروس، روسیه، اوکراین، ارمنستان، گرجستان، مولداوی، قزاقستان و قرقیزستان و همچنین در ازبکستان و آذربایجان وجود دارد.

این سنت در سوئیس، مونته نگرو، مقدونیه و صربستان حفظ شده است. به عنوان مثال، در دومی، این تعطیلات سال نو صربستان نامیده می شود. در شب 13 تا 14 ژانویه، آتش بازی به طور سنتی در میدان بلگراد شلیک می شود.

در ژاپن، سال نو قدیم "ریسشون" نامیده می شود - آغاز بهار، آن را نه در وسط زمستان، بلکه در 4 فوریه جشن می گیرند.

قوانین تعطیلات

برای این عید هم لباس های خوشگلی خریدند. عصر روز 13 ژانویه "سخاوتمندانه" نامیده شد و به همین دلیل سفره بر این اساس تنظیم شد. مردم باور داشتند که جدول سال چگونه خواهد بود. در صبح، زنان باید فرنی تهیه شده از غلات کامل گندم را می پختند. فرنی را با گوشت خوک یا گوشت چاشنی می کردند. یا با مربا یا عسل سرو می شود. زنان خانه دار همچنین پای، کلوچه یا کوفته می پختند.

از آنجایی که سنت ریحان به عنوان قدیس حامی پرورش دهندگان خوک در نظر گرفته می شد، غذاهای گوشت خوک غذای اصلی میز جشن بود.

عصر، مردم به همسایه ها رفتند تا سال نو را در جهان جشن بگیرند. به ویژه مهم تلقی می شد که شخص "ضروری" ابتدا به خانه بیاید و این مرد جوانی از یک خانواده بزرگ محترم با خانواده بزرگ بود. صبح، جوانان برای بیرون راندن ارواح خبیثه از روی باله های سوزان یونجه پریدند.

در برخی از روستاها سرودان به جشن می رفتند. به نوازندگان سرود به طور سنتی با پذیرایی اهدا می شد.

آیین عامیانه بلاروس باستان "Carol Tsars"

نشانه های سنتی برای سال نو قدیمی نشانه های این تعطیلات هم با آب و هوا و هم با سفره سال نو همراه بود. به عنوان مثال، اگر فرنی جشن پخته شده سرسبز، زیبا و خوشمزه بود، پس باید منتظر یک سال خوب باشید. اگر قابلمه در فر ترک خورد یا فرنی بی مزه بیرون آمد، باید منتظر یک سال بد باشید.

همچنین اعتقاد بر این بود که اگر در شب باد از سمت جنوب می وزد ، سال آینده مرفه و گرم خواهد بود ، اگر از غرب - باید منتظر شیر فراوان و همچنین ماهی باشید ، اما اگر از شرق باشد. ، پس از آن برداشت خوبی از میوه ها در سال خواهد بود.

مردم درباره شب گفتند: شب واسیل پر ستاره است - به برداشت توت. به طوری که به طور کلی برداشت قطعاً موفقیت آمیز بود، صبح آنها آن را از درختان میوه تکان دادند. اگر هوا یخبندان است، اما در صبح خشک است، سال آینده نباید انتظار قارچ زیادی داشته باشید.

نشانه هایی برای سال نو قدیمی - 2018

متولدین 14 ژانویه 2018 باید برای خوش شانسی و ثروت از سنگ جاسپر استفاده کنند. همچنین، قبل از غروب روز 13 ژانویه، لازم است درخت تعطیلات را از خانه خارج کنید و تمام بدهی ها را تقسیم کنید تا برای کل سال 2018 بدهکار نباشید. و البته باید با هرکسی که با آنها دعوا داشتند صلح کرد و هرکسی را که آزرده شد عفو کرد.

آنچه باید برای سال نو بر روی میز باشد طبق سنت های باستانی ، روی میز عصر واسیلیف باید یک کوتیا یا آبدار سخاوتمندانه وجود داشته باشد. حلوا، آجیل، عسل و کشمش در امان نبودند: هر چه غذا سخاوتمندانه تر باشد، سال جدید غنی تر و پربارتر است.

علاوه بر این، همیشه یک خوک، یک خروس یا یک خرگوش روی میز بود. هر سه گوشت معنای متفاوتی داشتند: گوشت خوک وعده ثروت، غذاهای خروس - آزادی و خرگوش - موفقیت در همه امور را می داد.

همچنین مهم بود که چه چیزی در پر کردن کیک های تعطیلات و مهمتر از همه کوفته ها برای سال نو قدیمی وجود دارد. به عنوان مثال، قارچ های پر شده - برای زندگی طولانی و شاد، گوشت - برای رفاه، برنج - برای رفاه، کلم - برای پول، و شوید - برای سلامتی.

کارهایی که نباید در روز سنت باسیل انجام داد

یک هفته قبل از سال نو قدیمی، پوشیدن لباس های جدید غیرممکن بود، این کار را فقط در خود تعطیلات می توان انجام داد. در این روز، نمی توانید با ذره منفی "نه" تبریک بگویید - این می تواند میل و شانس را از بین ببرد. همچنین، شما نمی توانید این تعطیلات را منحصراً در یک شرکت زنانه جشن بگیرید - به این ترتیب می توانید سال بدشانسی را به ارمغان بیاورید.

در سفره جشن نباید خرچنگ و سایر موجودات به عقب برگردند، زیرا ممکن است مشکلات گذشته را به سال نو منتقل کنید. همچنین نظافت در این روز به شدت ممنوع است، زیرا می توانید شانس و خوشبختی را از خانه بیرون کنید.

فال دختران نوروزی در شب 13 تا 14 ژانویه فال در موضوعات مختلف. عصر واسیلیف برای پیش بینی موفق ترین در نظر گرفته شد. مردم بر این باور بودند که هر آنچه در آن زمان پیشگویی و تصور می شد محقق خواهد شد. با این حال، کلیسای ارتدکس فال گیری را تایید نمی کند.

در شب 13-14 ژانویه، سال نو در روسیه و همچنین در بسیاری از کشورهای همسایه جشن گرفته می شود. AiF.ru توضیح می دهد که چگونه و چه زمانی این تعطیلات ظاهر شد.

سال نو قدیم یک پدیده تاریخی نادر است، یک تعطیلات اضافی که ناشی از تغییر در گاهشماری است. با توجه به این اختلاف در تقویم ها، ما دو "سال نو" - با توجه به سبک های قدیمی و جدید - جشن می گیریم.

چگونه سال جدید قدیمی

تاریخ آفرینش جهان (طبق ترجمه باستانی عهد عتیق) در گذشته اول مارس 5508 قبل از میلاد بوده است. ه. بنابراین، سال نو در اولین روز بهار (بر اساس سبک جدید، 14 مارس) آغاز شد.

اما در عصر قسطنطنیه این تاریخ با دقت بیشتری محاسبه شد و 1 سپتامبر 5509 قبل از میلاد روز خلقت جهان در نظر گرفته شد. ه. بنابراین، سال نو از این پس در اولین روز پاییز آغاز شد.

در زمان بت پرستی در روسیه، سال نو در 22 مارس - در روز اعتدال بهاری جشن گرفته می شد. پس از پذیرش مسیحیت در روسیه، تقویم بیزانسی به تدریج جایگزین تقویم قدیمی شد و سال نو اکنون در اول سپتامبر آغاز شد. حتی امروزه نیز برخی آموزه ها این تاریخ را به عنوان تولد واقعی مسیح تعبیر می کنند. D برای مدت طولانی در روسیه، ناهماهنگی سال نو ادامه داشت - برخی همچنان در بهار و برخی دیگر در پاییز سال نو را جشن می گرفتند. و تنها در پایان قرن پانزدهم - در سال 1492 - آنها رسماً تاریخ واحدی را برای آغاز سال نو در روسیه - 1 سپتامبر تعیین کردند.

تنها 2 قرن بعد، در 19 دسامبر 1700، پیتر Iفرمان تابستان را صادر کرد که از اول ژانویه از ولادت مسیح محاسبه می شود (یعنی طبق سبک "جدید" - 14 ژانویه). بنابراین، در ایالت روسیه، سال 1699 تنها 4 ماه، از سپتامبر تا دسامبر به طول انجامید.

در قرن بیستم، تقویم روسیه که همچنان از تقویم ژولیانی استفاده می‌کرد، 13 روز از اروپا عقب‌تر بود که مدت‌ها بود به تقویم میلادی تغییر کرده بود. برای کاهش این شکاف، در سال 1918، با حکم شورای کمیساریای خلق، انتقالی به تقویم میلادی انجام شد - سبکی جدید، و معلوم شد که 14 ژانویه - روز سنت باسیل، اسقف اعظم قیصریه کاپوداکیه - است. سال نو قدیم

در چه کشورهای دیگری سال نو را جشن می گیرند؟

سال نو نه تنها در کشورهای مستقل مشترک المنافع جشن گرفته می شود. در 13 ژانویه، یک سفره جشن نیز در کشورهای زیر تنظیم می شود:

• یونان؛
• مقدونیه؛
• رومانی؛
• صربستان؛
• مونته نگرو؛
• سوئیس.

همچنین سال نو را در الجزایر، مراکش و تونس جشن بگیرید. درست است که طبق تقویم بربر جشن گرفته می شود که یک تقویم جولیانی با تفاوت های جزئی است. در نتیجه اشتباهات انباشته شده، آستانه تعطیلات در 11 ژانویه می افتد.

امروز سال نو قدیمی

در شب 13-14 ژانویه، همه می توانند تعطیلات مورد علاقه خود را "تکمیل" کنند. در واقع، برای بسیاری از مؤمنان، سال نو قدیم از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا آنها می توانند از صمیم قلب آغاز سال جدید را تنها پس از پایان ظهور جشن بگیرند.

امروزه محبوبیت سال نو قدیمی سال به سال در حال افزایش است و روسیه نیز از این قاعده مستثنی نیست. افراد بیشتری با آن به عنوان یک تعطیلات مستقل برخورد می کنند که جذابیت سال نو را طولانی تر می کند یا به شما امکان می دهد برای اولین بار این جذابیت را احساس کنید. از این گذشته ، این تعطیلات آرام تر است ، با هیاهویی که همراه اجتناب ناپذیر سال نو است مشخص نمی شود.

چه زمانی سال نو در 90 سال جشن گرفته می شود؟

جالب است که تفاوت بین تقویم ژولیانی و میلادی هر قرن افزایش می یابد، زمانی که تعداد صدها در سال از تولد مسیح مضرب چهار در یک روز نباشد. اکنون تفاوت بین تقویم جولیانی و میلادی 13 روز است. و از اول مارس 2100 این اختلاف 14 روز خواهد بود. و از سال 2101، کریسمس و سال نو قدیمی یک روز بعد جشن گرفته می شود.