آمریکا - قرمز؛

اروپا - آبی؛

آسیا - زرد؛

استرالیا - سبز؛

آفریقا - سیاه.

حالا من تعجب می کنم، اگر مریخی ها در المپیک شرکت کنند، حلقه چه رنگی اضافه می شود؟ مریخ به هر حال سیاره سرخ نیز نامیده می شود و قرمز رنگ شلوغی است.

حلقه قرمز المپیک نماد قاره آمریکا است، ساکنان بومی آن سرخ پوستان سرخ پوست هستند. سیاه نماد آفریقا با سیاهانش است. زرد نشان دهنده قاره آسیا است. سبز به استرالیا، قاره سبز اشاره دارد. اما چرا رنگ آبی به اروپا داده شد؟

بر اساس یک روایت، کارل یونگ روانشناس، که در برخی محافل او را خالق آن نیز می دانند، با ظهور نمادهای المپیک مرتبط است. یونگ به خوبی در فلسفه چینی آشنا بود و می دانست که حلقه در فرهنگ های باستانی نماد عظمت و سرزندگی است. بنابراین، او ایده پنج حلقه در هم تنیده را معرفی کرد که نشان دهنده پنج انرژی است که در فلسفه چینی ذکر شده است: آب، چوب، آتش، خاک و فلز.

همراه با نمادگرایی، در سال 1912 دانشمند تصویر خود را از مسابقات المپیک پنج گانه مدرن معرفی کرد. هر المپیکی باید بر هر یک از پنج رویداد خود مسلط می شد.

اولین رشته شنا - به شکل یک حلقه آبی نیز عنصر آب را به تصویر می کشد و نشان دهنده ریتمی است که نفس را نگه می دارد و به شما امکان می دهد در امتداد سطح آب به سمت رهبری حرکت کنید.

حلقه سبز رنگ پرش تصویری از یک درخت و نمادی از انرژی سوارکار است. او باید توانایی مدیریت نه تنها انرژی خود، بلکه همچنین انرژی اسب را داشته باشد.

رشته بعدی شمشیربازی است و با عنصر آتش به شکل یک حلقه قرمز نشان داده می شود. این رشته نمادی از استعداد است. موفقیت یک شمشیرباز به توانایی درک دشمن و حدس زدن حرکات او بستگی دارد.

info-4all.ru

رنگ حلقه های المپیک، معنای هر حلقه

آبی، سیاه، قرمز، زرد، سبز - رنگ های حلقه های المپیک

زادگاه بازی های المپیک پناهگاه یونانیان باستان - المپیا است. در غرب شبه جزیره پلوپونز واقع شده است. این مکان در حاشیه رودخانه آلفیوس، درست در پای کوه مقدس کرونوس، هنوز هم محل شعله ابدی است که هر از گاهی شعله بازی های المپیک از آن روشن می شود و مشعل شروع می شود.

سنت برگزاری چنین مسابقات ورزشی در پایان قرن نوزدهم توسط بارون دو کوبرتن فرانسوی احیا شد. او یکی از چهره های عمومی مشهور آن دوران بود. و از آن زمان بازی های المپیک هر 4 سال یکبار برگزار می شود. و از سال 1924 ، مسابقات زمستانی شروع به سازماندهی کرد.

نمادهای المپیک

همزمان با احیای سنت المپیک، نمادهای مربوطه ظاهر شد: پرچم، شعار، سرود، مدال، طلسم، نشان و غیره. همه آنها با هدف ترویج این ایده ورزشی در سراسر جهان ایجاد شدند. به هر حال، نشان رسمی بازی های المپیک پنج حلقه رنگی است که به گونه ای در هم تنیده شده اند که دو ردیف را تشکیل می دهند. بالا از سه حلقه و پایینی به طور طبیعی از دو حلقه تشکیل شده است.

وقتی بازی های المپیک را ذکر می کنید، همه اول از همه این نشان را به یاد می آورند - حلقه های در هم تنیده آبی، سیاه، مایل به قرمز، زرد و سبز، که در پس زمینه سفید به تصویر کشیده شده اند. با این حال، همه معنی دقیق رنگ حلقه های المپیک را نمی دانند. چندین نسخه وجود دارد. هر یک از آنها خالی از منطق نیستند و می توانند ادعا کنند که صحیح هستند. در زیر تعدادی از آنها را به شما معرفی می کنیم.

1. بر اساس این نسخه، رنگ های حلقه های المپیک نماد قاره ها است. یعنی این نشان می دهد که افراد از سراسر جهان می توانند در این بازی ها شرکت کنند یا بهتر است بگوییم از تمام نقاط جهان به جز قطب جنوب. بیایید تصور کنیم چه سایه هایی با هر یک از قاره ها مطابقت دارد؟ معلوم می شود؟ حالا بیایید بررسی کنیم که آیا توانسته اید به درستی پیمایش کنید. پس حلقه های المپیک چه رنگی هستند؟ اروپا آبی، آمریکا قرمز، آفریقا سیاه، استرالیا سبز و آسیا زرد است.
2. نسخه دیگری با نام روانشناس مشهور سی یونگ مرتبط است. او نه تنها با ایده ای که در مورد انتخاب این یا آن رنگ توضیح می دهد، بلکه با ایجاد خود نماد نیز اعتبار دارد. طبق این نسخه، یونگ به عنوان متخصص در فلسفه چینی، حلقه ها را به عنوان نماد - نمادهای عظمت و انرژی - پیشنهاد کرد. انتخاب تعداد حلقه‌ها با پنج انرژی مختلف (چوب، آب، فلز، آتش و خاک) مرتبط بود که در فلسفه چینی از آنها صحبت می‌شود. علاوه بر این، در سال 1912، یونگ ایده پنج گانه را مطرح کرد، یعنی اعتقاد بر این بود که هر یک از شرکت کنندگان در مسابقه باید به ورزش های زیر تسلط داشته باشند: شنا، پرش، شمشیربازی، دویدن و تیراندازی. رنگ های حلقه های المپیک، طبق این نظریه، با هر یک از این ورزش ها و همچنین یکی از انرژی های پنج گانه فوق مطابقت دارد. نتیجه زنجیره های زیر بود: شنا-آبی-آبی-پرش-درخت-سبز-دویدن-زمین-زرد، شمشیربازی-آتش-قرمز، تیراندازی-فلزی-سیاه.
3. نسخه سوم مانند نسخه اول است. اعتقاد بر این است که رنگ های حلقه های المپیک تمام آن سایه هایی است که حاوی پرچم های همه کشورهای جهان است. باز هم این بدان معناست که شرکت کنندگان می توانند ورزشکارانی از تمام کشورهای جهان بدون استثنا باشند.

چرا حلقه های المپیک رنگ های متفاوتی دارند؟ سفری به تاریخ نمادگرایی

هنگامی که پیر دو کوبرتن شروع به احیای جنبش المپیک کرد، اهمیت نمادگرایی را در ترویج این ایده در جهان درک کرد. کلمه Olympus خود معنایی عمیق و چندوجهی دارد. این زیبایی، قدرت، جهانی بودن و الوهیت فعالیتی است که هم بدن انسان و هم روح او را رشد می دهد. او پنج حلقه با رنگ های مختلف بافت و آنها را باز کرد و بدین ترتیب نماد هر 5 قاره مسکونی است، به همین دلیل است که حلقه های المپیک رنگ های متفاوتی دارند.

رمز و راز پیر دو کوبرتن

خواندن نمادهای حلقه های چند رنگ به ظاهر ساده است. حلقه آبی اروپا، حلقه زرد آسیا، حلقه سیاه آفریقا، حلقه سبز استرالیا، حلقه قرمز آمریکا است. این همان چیزی است که در منشور نهضت المپیک تا سال 1951 نوشته شده بود. اما خود بنیانگذار جنبش المپیک کلمه ای در مورد معنای رنگ حلقه های المپیک نگفته است. اگرچه این عجیب به نظر می رسد، اما نمی تواند تصادفی باشد. این به این معنی است که این رنگ ها حتی معنای عمیق تری نسبت به آنچه روی سطح نهفته است دارند. به همین دلیل است که آنها ورودی مربوط به رنگ حلقه ها را در منشور حذف کردند و بقیه موارد را بدون تغییر باقی گذاشتند.

پنج حلقه چند رنگ معروف ترین نماد بازی های المپیک است. دائماً جلوی چشم میلیاردها نفر است. و تعبیر بدون ابهام به معنای کوچک شمردن آن با تبدیل آن به شعار است. و احتمالاً پیر دو کوبرتن این را فهمیده است. نمادها قابل خواندن یا توضیح نیستند. آنها معنایی چندوجهی دارند که هر فرد علاوه بر آگاهی آن را جذب می کند و به بهترین شکل ممکن تفسیر می کند.

حلقه خود یک نماد بزرگ است - بی نهایت، بسته به خود. این بدان معنی است که هر قاره در خود بسته است، اما به نوعی با قاره های دیگر در هم تنیده شده است. و بازی‌های المپیک نیز نمادی هستند، نمادی از هدف مشترک آینده همه بشریت. به همین دلیل است که حلقه های المپیک دارای رنگ های متفاوت و در هم تنیده با یکدیگر هستند.

یکی دیگر از نمادهای بازی های المپیک

مشعل که از پرتوهای خورشید روشن می شود و سپس توسط رله به محل برگزاری بازی ها حمل می شود، نیز نمادی چندوجهی است. او حمل می شود، و صلح را بر روی کره زمین برقرار می کند، و به مردم نژادهای مختلف برخی از وظایف آینده همه بشریت را یادآوری می کند. پس از شعله ور شدن این آتش صلح در تاریخ معاصر، دو جنگ جهانی و بسیاری از جنگ های داخلی تا زمان ما شعله ور شد. او صلح را برقرار نکرد. اما این ایده ادامه دارد. باقی مانده است که وظیفه ای را که مشعل المپیک به مردم می گوید روشن کنیم و صلح در این سیاره برقرار خواهد شد ، زیرا جنگ بین و درون نژادها فوراً معنای خود را از دست خواهند داد. از این گذشته ، وظیفه همه بشریت است ، باید حل شود و یکدیگر را نابود نکنید. ما با یک خانه مشترک - سیاره زمین - در هم تنیده شده ایم. و در حال حاضر بسیار کوچک می شود، زیرا بشریت از آن رشد می کند ... رنگ های مختلف حلقه های پرچم المپیک و مشعل ما را به چیزی بی سابقه زیبا فرا می خواند که برای آن ارزش زندگی و انسان بودن را دارد.

نمادها نمی میرند

پیر دو کوبرتن ایده بازی های المپیک را از اعماق فرهنگ به اصطلاح بت پرستی بازیابی کرد و آن را احیا کرد. و آنقدر ارگانیک در زندگی ما بافته شده است که این نیز نمی تواند یک تصادف باشد. این بدان معناست که زمان این ایده فرا رسیده است.

جالب است که کوبرتن خود را یک فرانک باستانی نامید که عاشق بت پرستی زیبای فرهنگ باستانی شد. او گفت که وقتی خدایان را در المپوس دید دیگر وحشی نبود، زیرا زیبایی غیرقابل بیان تمام احساسات او را درنوردید. ذهن ثابت ماند، اما جوهر روح تغییر کرد.

نیکلاس روریچ، هنرمند و باطنی شناس روسی، به کوبرتن توصیه کرد که حلقه را برای ایده خود بگیرد. این یک واقعیت است. شاید او در انتخاب رنگ ها کمک کرده است؟ از این گذشته ، معنای حلقه های المپیک با رنگ معنای بسیار خاصی دارد. حلقه آبی - فکر الهی؛ سیاه - جسمانی؛ قرمز - اشتیاق؛ زرد - شهوانی؛ سبز - آرامش صبور در هم تنیدگی این حلقه ها نمادی از شخصیت ایده آل انسان است. درست است، در باطن گرایی دو حلقه رنگی دیگر وجود دارد، یعنی یک فرد ایده آل باید هفت ویژگی داشته باشد. اما ریشه های باطنی نمادگرایی المپیک قابل مشاهده است.

پس زمینه پرچم سفید

اما چرا حلقه های المپیک با رنگ های مختلف روی یک پارچه سفید قرار دارند؟ رنگ سفید نماد همه چیز و پاکی است. و هر رنگی بر روی سفید غالب است، به همین دلیل است که در نمادگرایی و هرالدریک به جای سفید، رنگ خاکستری نقره ای وجود دارد. استفاده از پس زمینه سفید در نمادگرایی و هرالدریک بسیار خطرناک است، زیرا به نظر می رسد نماد قرار داده شده بر روی آن عقب نشینی و بیرون زده است.

بنابراین، تنوع از بین می رود و نماد به یک شعار بدوی تبدیل می شود. این امر در مورد پرچم جنبش المپیک اتفاق نیفتاد، که گواه دیگری بر این است که هنرمندی که رنگ‌ها را به طرز ظریفی احساس و درک می‌کند در خلق آن شرکت داشته است.

نتیجه

این سوال که چرا حلقه های المپیک رنگ های مختلف دارند هرگز راه حلی پیدا نمی کند. به همین دلیل نماد است تا جواب قطعی نداشته باشد. و هر مفسری به نحوی درست و به گونه ای دیگر نادرست خواهد بود. نماد توسط روح درک می شود و توسط ذهن درک نمی شود.

رنگ حلقه های المپیک به چه معناست؟

چندین نسخه وجود دارد که معنای رنگ حلقه های المپیک را توضیح می دهد.

نسخه اول رایج ترین است. او می گوید که خالق حلقه های المپیک، پیر دو کوبرتن، از حلقه های چند رنگی برای مشخص کردن هر یک از پنج قسمت رنگ استفاده کرد.

حلقه آبی نشان دهنده اروپا، حلقه سیاه نشان دهنده آفریقا، حلقه قرمز نشان دهنده آمریکا، حلقه زرد نشان دهنده آسیا و حلقه سبز نشان دهنده استرالیا است.

یعنی نمادی به شکل پنج حلقه در هم تنیده نشان دهنده اتحاد/اتحاد پنج قاره جهان است.

بر اساس نسخه دوم، خالق نماد اصلی المپیک، کارل گوستاو یونگ، روانشناس و فیلسوف مشهور سوئیسی است. او تصمیم گرفت ایده اساطیر چینی را در مورد پنج عنصر طبیعت (آب، خاک، آتش، چوب و فلز) در قالب حلقه‌هایی که نماد قدرت و عظمت است، بیان کند. و در سال 1912، یونگ ایده پنج گانه را پیشنهاد کرد، ماهیت آن این است که یک ورزشکار المپیکی باید بر پنج ورزش تسلط داشته باشد - پرش نمایشی، شمشیربازی، تیراندازی، دویدن و شنا. بنابراین، حلقه سیاه نماد فلز و تیراندازی، حلقه قرمز نماد شمشیربازی و آتش، حلقه زرد نماد زمین و دویدن، و حلقه سبز نماد چوب و پریدن است.

طبق نسخه سوم که مکمل اولی است، رنگ حلقه ها همه سایه هایی است که حاوی پرچم های ملی همه کشورهای جهان است. آن ها یک ورزشکار از هر کشوری در جهان می تواند در بازی های المپیک شرکت کند.

این نماد توسط پیر دو کوبرتن در سال 1913 اختراع شد. هیچ اطلاعات موثقی در مورد اینکه او چه معنایی برای این رنگ ها آورده است وجود ندارد، اما به طور کلی پذیرفته شده است که رنگ های ملی همه کشورها در این نماد بازی های المپیک منعکس شده است. پرچم هر کشور حداقل یک رنگ از پنج رنگ حلقه دارد. پنج قاره - پنج رنگ - پنج حلقه. آبی - اروپا، سیاه - آفریقا، زرد - آسیا، سبز - استرالیا، قرمز - آمریکا. این نماد نشان می دهد که ورزشکاران از کشورهای سراسر جهان می توانند در این بازی ها شرکت کنند. بازی های المپیک با هدف حفظ اصول برابری، تقویت صلح و بهبود روابط بود و این اصول در یونان باستان وضع شد.

نماد هر بازی المپیک یک علامت است - پنج حلقه رنگی در هم تنیده.

این نماد به دلیلی انتخاب شده است؛ این نماد معنای و هدف هر المپیک را دارد - برقراری روابط دوستانه بین مردم، کشورها و قاره ها در سراسر جهان.

هر حلقه معنای خاص خود را دارد و نشان دهنده یک قاره (قاره) خاص است.

حلقه زرد نماد آسیاست.

حلقه سبز نماد استرالیاست.

حلقه قرمز نماد آمریکاست.

حلقه آبی نماد اروپاست.

حلقه سیاه نماد آفریقا است.

حلقه های المپیک به عنوان نماد پنج قاره جهان (که پیر دو کوبرتن اختراع کرد) رنگ های خاص خود را دارند که طبق همان تعریف پیر دو کوبرتن نماد قاره ها و رنگ های آنهاست.

آبی اروپاست.

رنگ زرد بیانگر آسیا است.

رنگ سیاه بیانگر آفریقا است.

رنگ سبز نشان دهنده استرالیا است.

رنگ قرمز آمریکای جنوبی و شمالی.

این گونه است که جهان رنگ‌های قاره‌ها و بر این اساس، رنگ‌های حلقه‌های المپیک را به هم مرتبط می‌کند.

درست همین جا

من حتی به یاد ندارم که این را از کجا و چه زمانی یاد گرفتم، اما حلقه های المپیک، و همانطور که می دانیم و می بینیم، 5 عدد از آنها وجود دارد، به معنای پنج قاره جداگانه سیاره زمین است.

هر حلقه رنگ متفاوتی دارد و نماد یکی از پنج قاره ای است که مردم در آن زندگی می کنند و کشورهای پرجمعیت در آن قرار دارند و همه با هم به معنای اتحاد و صلح جهانی است. رنگ های مختلفی وجود دارد مانند:

زرد، آبی، سیاه، سبز، قرمز؛

و به همان ترتیب مطابقت دارند:

آسیا، اروپا، آفریقا، استرالیا، آمریکا.

کلیموشکین

بله، همه چیز در اینجا ساده است - برای هر قاره مسکونی (اکنون پنج قاره وجود دارد) که در المپیک شرکت می کنند، رنگ خود را اختصاص می دهد:

آمریکا - قرمز؛

اروپا - آبی؛

آسیا - زرد؛

استرالیا - سبز؛

آفریقا - سیاه.

هنگامی که قطب جنوب مستقر شود، احتمالاً ششمین حلقه سفید وجود خواهد داشت.

حالا من تعجب می کنم، اگر مریخی ها در المپیک شرکت کنند، حلقه چه رنگی اضافه می شود؟ مریخ، به هر حال، "سیاره سرخ" نیز نامیده می شود و قرمز یک رنگ شلوغ است.

کفشدوزک

پنج حلقه چند رنگ از المپیک برای ما آشناست. رنگ هر حلقه به دلیلی انتخاب شده است؛ رنگ ها نشان دهنده یک قاره خاص هستند. و همه حلقه های متصل به یکدیگر اتحاد، صلح هستند.

حلقه آبی اروپاست،

آفریقا با یک حلقه سیاه نشان داده شده است،

آمریکا - قرمز،

زرد - آسیا،

و حلقه سبز نماد استرالیا است.

از نظر بصری اینجوری

البته شرم آور است که هیچ کس نماینده قطب جنوب نیست، اگر فقط پرچم المپیک 6 حلقه داشت و یکی از آنها سفید بود. و فقط 5 حلقه وجود دارد - آبی، زرد، سیاه، سبز و قرمز. حلقه آبی نماد اروپا، حلقه زرد نماد آسیا، حلقه سیاه نماد آفریقا و حلقه قرمز نماد آمریکای شمالی و جنوبی است.

رنگین کمان-بهار

قسمتی از جهان که اروپا نام دارد آبی است، برخی می گویند آبی است.

بخشی از جهان آسیا است، همانطور که مشخص است، آسیایی ها رنگ پوست زرد دارند، آنها رنگ زرد حلقه روی پرچم را گرفتند.

قاره استرالیا سبز است.

آمریکا - یک حلقه قرمز به آن داده شد.

آفریقا که رنگ پوست جمعیت آن تیره است سیاه است.

حلقه قرمز المپیک نماد قاره آمریکا است، ساکنان بومی آن سرخ پوستان سرخ پوست هستند. سیاه نماد آفریقا با سیاهانش است. زرد نشان دهنده قاره آسیا است. سبز به استرالیا، "قاره سبز" اشاره دارد. اما چرا رنگ آبی به اروپا داده شد؟

به نظر من، همه باید این را بدانند، زیرا نماد پنج حلقه المپیک معنای عمیقی دارد - برابری فرصت برای همه، برای همه نژادها و قاره ها، به همین دلیل است که هر پنج قاره زمین در آن نشان داده شده است. و هر کدام رنگ خاص خود را دارند، همانطور که در بالا نوشته شده است.

Strymbrym

پنج حلقه المپیک نماد پنج قاره ای است که بازی های المپیک در آنها برگزار می شود. و مطابقت رنگ زیر پذیرفته می شود -

• آبی - اروپا؛
• سیاه - آفریقا؛
• قرمز - آمریکا؛
• زرد - آسیا؛
• سبز - استرالیا

حلقه های المپیک دارای پنج رنگ آبی، زرد، مشکی، سبز و قرمز هستند.

آنها نماینده پنج بخش جهان هستند: اروپا، آسیا، آفریقا، استرالیا و آمریکا.

این نقاط جهان به صورت حلقه ای به یکدیگر متصل هستند.

بر اساس یک روایت، کارل یونگ روانشناس، که در برخی محافل او را خالق آن نیز می دانند، با ظهور نمادهای المپیک مرتبط است. یونگ به خوبی در فلسفه چینی آشنا بود و می دانست که حلقه در فرهنگ های باستانی نماد عظمت و سرزندگی است. بنابراین، او ایده پنج حلقه در هم تنیده را معرفی کرد - بازتابی از پنج انرژی که در فلسفه چینی ذکر شده است: آب، چوب، آتش، خاک و فلز.

همراه با نمادها، در سال 1912 دانشمند تصویر خود را از مسابقات المپیک - پنج گانه مدرن - معرفی کرد. هر المپیکی باید بر هر یک از پنج رویداد خود مسلط می شد.

رشته اول - شنا - به شکل یک حلقه آبی نیز عنصر آب را به تصویر می کشد و نشان دهنده ریتمی است که نفس را نگه می دارد و به شما امکان می دهد در امتداد سطح آب به سمت رهبری حرکت کنید.

حلقه سبز - پریدن - تصویری از یک درخت و نمادی از انرژی سوار است. او باید توانایی مدیریت نه تنها انرژی خود، بلکه همچنین انرژی اسب را داشته باشد.

رشته بعدی شمشیربازی است و با عنصر آتش به شکل یک حلقه قرمز نشان داده می شود. این رشته نمادی از استعداد است. موفقیت یک شمشیرباز به توانایی درک دشمن و حدس زدن حرکات او بستگی دارد.

حلقه زرد نشان دهنده عنصر زمین و نشان دهنده نظم و انضباط دوی صحرایی است. نشان دهنده استقامت و استقامت است. به نظر می رسد یک دونده دنباله دار از میان عناصر می پرد و می داند چه زمانی باید سرعت خود را کم کند و چه زمانی سرعت خود را افزایش دهد.

نظم تیراندازی و خواص منحصر به فرد این فلز توسط یک حلقه مشکی به تصویر کشیده شده است. در اینجا به دقت و وضوح نیاز است. موفقیت یک شلیک نه تنها به فعالیت بدنی بستگی دارد، بلکه به توانایی تفکر سرد نیز بستگی دارد، که با کمک آن تیرانداز روی هدف متمرکز شده و به هدف می زند.

bolshoyvopros.ru>

معنی رنگ حلقه های المپیک

سرگا کوپتسویچ

معنی حلقه های المپیک

پنج حلقه در هم تنیده که بر روی پرچم المپیک ظاهر می شوند به حلقه های المپیک معروف هستند. این حلقه‌ها به رنگ‌های آبی، زرد، سیاه، سبز و قرمز و در هم تنیده با یکدیگر، در اصل نماد بازی‌های المپیک هستند. حلقه های المپیک توسط پیر دو کوبرتن در سال 1912 طراحی شد. پنج حلقه نشان دهنده پنج بخش جهان است: آمریکا، اروپا، آسیا، آفریقا و اقیانوسیه. قاره آمریکا به عنوان یک قاره واحد در نظر گرفته می شود، در حالی که قطب جنوب و قطب شمال در نظر گرفته نشده اند. اگرچه هیچ رنگ خاصی در ارتباط با یک قاره یا منطقه خاص وجود ندارد، نظریه های مختلف در مورد معنای رنگ حلقه های المپیک تمایل دارند آنها را به نقل قول های مختلف مرتبط کنند. به عنوان مثال، حداقل یکی از پنج رنگ در بین حلقه های المپیک بر روی پرچم هر یک از کشورهای شرکت کننده وجود دارد. پنج حلقه المپیک در سال 1914 پذیرفته شد و اولین بار در المپیک 1920 در بلژیک به نمایش درآمد.

هنگامی که این نشان در آگوست 1912 معرفی شد، دو کوبرتن در مجله Revue Olympique بیان کرد: نشان انتخاب شده برای تصویرسازی نشان دهنده کنگره جهانی 1914 است ...: پنج حلقه از رنگ های مختلف در هم تنیده شده اند - آبی، زرد، سیاه، سبز، قرمز و روی یک صفحه کاغذ سفید قرار داده شده است. این پنج حلقه نشان دهنده پنج نقطه از جهان است که اکنون روح المپیسم را احیا کرده و آماده استقبال از رقابت سالم هستند.

هدف حلقه های المپیک، به گفته کمیته بین المللی المپیک، تقویت این ایده است که نهضت المپیک یک کمپین بین المللی است و از همه کشورهای جهان برای پیوستن به آن دعوت شده است. حتی منشور المپیک اهمیت حلقه های المپیک را با بیان این که آنها نشان دهنده اتحاد پنج قاره و همچنین گردهمایی ورزشکاران از سراسر جهان در بازی های المپیک هستند به رسمیت می شناسند. در مورد استفاده از این نماد یک کد سختگیرانه وجود دارد که در هر شرایطی باید رعایت شود. به عنوان مثال، حتی اگر حلقه های المپیک در زمینه سیاه نشان داده شوند، حلقه سیاه نباید با حلقه ای با رنگ متفاوت جایگزین شود.

چینش حلقه های المپیک بر اساس رنگ چگونه است؟

لیودمیلا 1986

اینها رنگهای نشان المپیک هستند و به این ترتیب چیده شده اند - آبی (آبی روشن)، سیاه، قرمز (ردیف اول) و زرد و سبز (ردیف دوم).

رنگ حلقه ها نشان دهنده قاره هاست که هر قاره رنگ مخصوص به خود را دارد.

این نماد در سال 1913 توسط پیر دو کوبرتن فرانسوی ابداع شد. اکنون آنها سعی می کنند رنگ ها را رمزگشایی نکنند، زیرا آنها رنگ نژاد بومیان قاره ها (به جز استرالیا) را نشان می دهند.

من عکسی از حلقه های المپیک را در زیر برای وضوح ارائه می دهم.

رنگ‌های حلقه‌ها چینش متوالی، نامگذاری و نمایانگر قاره‌ها هستند.

1. رنگ آبی به معنای اروپاست.
2. رنگ زرد به معنی آسیاست.
3. رنگ سیاه یعنی آفریقا.
4. سبز به معنای استرالیا است
5. قرمز به معنی آمریکاست.

اکثر ساکنان کشور ما می دانند که یکی از ویژگی های اصلی بازی های المپیک پرچم است که حلقه های چند رنگ را به ترتیب خاصی به تصویر می کشد. اما تعداد کمی از مردم می توانند به سؤالاتی در مورد معنای حلقه های المپیک، تاریخ و سایر حقایق مربوط به نماد رویداد اصلی ورزشی در کل جهان پاسخ دهند.

برای تجزیه و تحلیل دقیق موضوع ارائه شده، اول از همه، لازم است که تاریخچه ایجاد حلقه های المپیک را مطالعه کنیم و همچنین درک کنیم که چرا در کل دوره وجود آنها، با وجود تصویر نسبتاً ساده نمادگرایی در سوال، IOC (کمیته بین المللی المپیک) نشان موجود را تغییر نداد. از این گذشته ، حلقه ها ما را به یاد رویداد اصلی ورزشی جهان می اندازند ، فقط به این دلیل که از کودکی پرچمی با حلقه های چند رنگ در المپیک دیده ایم.

اگر به طور عینی به این نماد نگاه کنید، ایده ای که در طول زندگی ما شکل گرفته است را کنار بگذارید، حدس زدن اینکه این یکی از ویژگی های اصلی بازی های المپیک است دشوار خواهد بود.

از تاریخچه ایجاد نماد اصلی المپیک

در سال 1914، بنیانگذار بازی های المپیک مدرن (پیر دو کوبرتن) پرچم سفیدی را با حلقه های چند رنگ در کنگره IOC در پاریس ارائه کرد. کوبرتن پیشنهاد استفاده از این پرچم را به عنوان نماد اصلی بازی های المپیک داد.

شرکت کنندگان کنگره این ایده را تأیید کردند و تصمیم گرفتند از لوازم ارائه شده در سال 1916 استفاده کنند، اما جنگ جهانی اول دخالت کرد، بنابراین پرچم با حلقه های چند رنگ تنها در سال 20 قرن گذشته در بازی های المپیک بلژیک به نمایش درآمد.

در وب جهانی می توانید بیانیه ای پیدا کنید که سازنده حلقه های المپیک یونانی آنجلو بولانکی است (اما حتی خود نویسندگان این نسخه 100٪ ضمانت صحت آن را نمی دهند).
طرفداران نسخه سوم بر این باورند که نویسنده حلقه های المپیک روانشناس مشهور جهان کارل یونگ است که از فلسفه چینی باستان برای ایجاد نماد افسانه ای المپیک استفاده کرده است.
حلقه های المپیک در زمینه سفید در سال 1912 توسط "پدر" بازی های المپیک مدرن، پیر دو کوبرتن اختراع شد (منابع دیگر ادعا می کنند که او فقط گروهی از سازندگان نمادهای ورزشی را در حین انجام کارهای اداری رهبری می کرد).
شایان ذکر است که طبق تمام نسخه های فوق، حلقه های المپیک در سال 2012 ایجاد شد و پرچم سفید از یونان باستان (به عنوان نماد صلح و نیکی) به ما رسید.

معنی هر حلقه المپیک: چندین نسخه

تا سال 1951 اعتقاد بر این بود که معنای حلقه های المپیک از نظر رنگ با قاره فردی که ساکنان آن در بازی های المپیک شرکت کردند قابل مقایسه است:

آبی (حلقه اول ردیف بالا) - اروپا؛
حلقه سیاه (دومین ردیف بالا) - آفریقا؛
حلقه قرمز (سومین در ردیف بالا) - آمریکا؛
حلقه زرد در ردیف پایین آسیا است.
حلقه سبز در ردیف پایین استرالیا است.

اما از اواسط قرن گذشته، برای جلوگیری از اتهامات تبعیض نژادی، این نظریه در مورد معنای حلقه های المپیک با رنگ بسته به قاره به تدریج کنار گذاشته شد.

یکی دیگر از "رمزگشایی" معنای حلقه های المپیک بر اساس این واقعیت است که در پرچم هر کشوری که در مسابقات ورزشی شرکت می کند، می توانید حداقل یک رنگ از شش رنگی را که برای ایجاد نماد استفاده می شود (پنج حلقه به علاوه) پیدا کنید. پس زمینه سفید بوم).

بدون کارل یونگ که (همانطور که در بالا ذکر شد) علاقه مند به فلسفه چین باستان بود و به خوبی می دانست که بر اساس این آموزه، انرژی و قدرت حیاتی به نشانه حلقه نسبت داده می شود و جهان توسط فلز، چوب، زمین اداره می شود. ، آتش و آب. یونگ به هر انرژی حلقه خاص خود را اختصاص داد و در عین حال معانی زیر را از یک ورزش خاص به هر رنگ حلقه المپیک "گره زد":

آبی - شنا.
سیاه - تیراندازی.
قرمز - شمشیربازی.
زرد - بدوید.
سبز - پریدن.

علیرغم دیدگاه های متفاوت در مورد معنای حلقه های المپیک، همه آنها به این واقعیت خلاصه می شوند که ورزش راهی فوق العاده برای شناسایی قوی ترین ها در یک مبارزه عادلانه، بدون مرگ، غم و نفرت است.

چگونه یکی از نمادهای اصلی در سراسر وجود خود تغییر کرده است

تصور اینکه حلقه های المپیک از سال 1912 هرگز ظاهر خود را تغییر نداده اند، سخت است. اولین تغییر جدی در سال 1936 در المپیک آلمان نازی رخ داد. سپس تمام حلقه ها در یک ردیف قرار گرفتند، اما حلقه اول، سوم و پنجم کمی بالاتر از بقیه قرار گرفتند (به لطف این، نماد شبیه به ویژگی اصلی بود). تفاوت دوم این بود که یک عقاب بالای حلقه ها کشیده می شد و تمام عناصر این نماد با استفاده از رنگ های سیاه و سفید کشیده می شد.

در المپیک ایتالیا (1960)، تصویر یکی از نمادهای اصلی بازی های المپیک به صورت سه بعدی ساخته شد و حلقه ها زیر یک گرگ قرار گرفتند (که طبق افسانه، رومولوس و رموس را شیر می داد. بنیانگذاران رم). اگر همه المپیک‌های بعدی را دنبال کنیم، می‌توان نتیجه گرفت که هر کشوری که مسابقات ورزشی در آن برگزار می‌شد سعی می‌کرد عناصر اصلی خود را معرفی کند تا نماد اصلی بازی‌های المپیک را برجسته کند.

اما با وجود تغییرات جزئی، هیچ یک از برگزارکنندگان مسابقات ورزشی توجه چندانی به آنها نمی کنند. کمیته بین المللی المپیک به شدت بر ویژگی های اصلی بازی های المپیک (پرچم، سرود، مدال ها و غیره) نظارت می کند. همه نشان‌ها باید حلقه‌هایی به یک اندازه داشته باشند که به ترتیبی کاملاً منظم چیده شده‌اند. تغییر رنگ حلقه ها یا تنظیم مجدد آنها با نقض نظم تعیین شده اکیدا ممنوع است. همچنین استفاده از نمادهای اصلی جهانی بازی های ورزشی برای مقاصد تجاری ممنوع است.

با تجزیه و تحلیل اطلاعات فوق، می توان نتیجه گرفت که تغییر ظاهر نمادهای بازی های المپیک که بیش از صد سال است وجود دارد، حداقل غیر منطقی است. حتی افراد دور از ورزش نیز به خوبی از این حلقه های رنگارنگ بازی های المپیک آگاه هستند که در طول عمر خود نه تنها به لوازم ورزشی، بلکه نماد دوستی، صلح و درک متقابل تبدیل شده اند.

نمادهای المپیک با چندین ویژگی به طور همزمان نشان داده می شوند - نشان، پرچم، شعار، اصل، سوگند، آتش، مدال، مراسم افتتاحیه و طلسم. هر یک از آنها بار عملکردی خود را حمل می کنند و تمام الزامات مسابقات ورزشی در سطح جهانی را برآورده می کنند.

نشان بازی ها از سال 1913 تایید شده و بدون تغییر باقی مانده است. برای همه آشناست - پنج حلقه رنگی در هم تنیده با یکدیگر. از زمانی که با در نظر گرفتن نمادهای یونان باستان بازی‌های المپیک توسعه یافته است، به کار می‌رود. دایره های پنج گانه به پنج قاره ای اطلاق می شود که در مسابقات ورزشی شرکت می کنند. علاوه بر این، پرچم هر کشوری باید حداقل دارای یک رنگ باشد که در حلقه های المپیک نشان داده شود. بنابراین، نشان جنبش المپیک به عنوان یک عامل اتحاد عمل می کند.

پرچم هم کم اهمیت نیست. این تصویری از حلقه های المپیک را بر روی یک پارچه سفید نشان می دهد. نقش آن بسیار ساده است - رنگ سفید نماد صلح است. و در ترکیب با نشان به نماد صلح در طول مدت بازی ها تبدیل می شود. برای اولین بار در سال 1920 در بلژیک به عنوان یک ویژگی مسابقه استفاده شد. طبق قوانین المپیک، پرچم باید در هر دو مراسم افتتاحیه و اختتامیه شرکت کند. پس از پایان بازی ها باید به نماینده شهر محل برگزاری مسابقات بعدی 4 سال دیگر تحویل داده شود.

شعار بازی های المپیک شعار لاتین است: "سیتیوس، آلتیوس، فورتیوس!" به روسی ترجمه شده است، این به معنای "سریع تر، بالاتر، قوی تر!" نقش شعار در المپیک این است که دائماً به همه حاضران یادآوری کند که چرا همه اینجا هستند.

اصل "مهمترین چیز پیروزی نیست، بلکه مشارکت است" یک بیانیه المپیک است که در سال 1896 ظاهر شد. نماد اصل این است که ورزشکاران در صورت شکست نباید احساس شکست کنند. هدف آن این است که شرکت کنندگان در مسابقه دچار افسردگی نشوند، بلکه برعکس، در خود قدرت پیدا کنند و حتی بهتر برای بازی های بعدی آماده شوند.

سوگند سنتی استفاده شده به دهه 1920 برمی گردد. اینها کلماتی در مورد لزوم احترام به حریفان و رعایت اخلاق ورزشی است. نه تنها ورزشکاران، بلکه داوران و اعضای کمیسیون های ارزیابی نیز سوگند یاد می کنند.

البته نمی توان نمادی از المپیک مانند آتش را نادیده گرفت. این آیین از یونان باستان می آید. آتش مستقیماً در المپیا روشن می شود، سپس به یک مشعل مخصوص منتقل می شود، که با سفر در سراسر جهان، به پایتخت بازی های المپیک می رسد. آتش به عنوان نمادی مورد نیاز است تا تأکید شود که مسابقات ورزشی تلاشی برای بهبود خود است، این یک مبارزه عادلانه برای پیروزی است و همچنین در مورد صلح و دوستی است.

مدال ها نه تنها یک پاداش، بلکه نماد خاصی از بازی ها هستند. آنها به عنوان ادای احترام به ورزشکاران قوی عمل می کنند و در عین حال تأکید می کنند که همه مردم برادر هستند، زیرا نمایندگان ملیت های مختلف روی تریبون ملاقات می کنند.

مراسم افتتاحیه یکی از ویژگی های اجباری بازی های المپیک است. اولاً، حال و هوای کل دو هفته آینده را تنظیم می کند. ثانیاً این نمایش قدرت کشور میزبان است. ثالثاً این مراسم افتتاحیه است که نیروی وحدت بخش است. این به دلیل این واقعیت است که به رژه ورزشکاران نیاز دارد که در آن رقبای آینده شانه به شانه در کنار هم قدم می زنند.

نماد قابل تغییر المپیک را می توان طلسم نامید. پس از همه، یک ویژگی جدید برای هر مسابقه ایجاد می شود. باید توسط کمیسیون IOC تایید شود و از بین چندین گزینه پیشنهادی انتخاب شود. یکی که در نهایت انتخاب می شود، ثبت اختراع می شود و به نماد جنبش المپیک در یک سال معین تبدیل می شود. طلسم باید چندین الزام را برآورده کند - روح کشور میزبان بازی های المپیک را منعکس کند، برای ورزشکاران خوش شانسی بیاورد و فضای جشن ایجاد کند. به طور معمول، طلسم المپیک به شکل حیوانی ارائه می شود که در کشوری که مسابقات در آن برگزار می شود محبوبیت دارد. در برخی موارد می توان آن را به شکل یک موجود خارق العاده ساخت.

بخش 1. المپیک امروز

به طور کلی، المپیک باید به عنوان یک رویداد ورزشی در مقیاس بین المللی درک شود که در آن هزاران ورزشکار از کشورهای مختلف به رقابت می پردازند.

بازی های المپیک تابستانی و زمستانی وجود دارد که به طور متناوب هر دو سال یکبار برگزار می شود. یعنی صرفاً از نظر تئوری می توان محاسبه کرد که رویدادهایی از این دست فقط در سال های زوج سازماندهی می شوند. و اگر در سال 2014 المپیک زمستانی بود، پس از آن، تابستان بعدی، در سال 2016 برگزار خواهد شد. اتفاقاً، طبق تصمیم کمیسیون ویژه، میزبانی آن به ریودوژانیرو (برزیل) سپرده شده است.

بخش 2. پنج حلقه بازی های المپیک به عنوان نماد اصلی مسابقات

پرچمی سفید با نمادهای مشخص... در لحظه ای خاص، گویی با جادو، همه جا ظاهر می شود: روی ساختمان ها، روی لباس های ورزشی و غیر رسمی، وسایل داخلی و حتی روی اسباب بازی های کودکان.

پس زمینه سفید برفی نماد صلح جهانی است. و این اتفاقی نیست، زیرا برای مدت طولانی در طول بازی های المپیک، اقدامات نظامی و درگیری ها در سراسر کره زمین متوقف شده و متوقف می شود.

تعداد و رنگ حلقه های بازی های المپیک که روی پرچم قرار می گیرد نیز بسیار قابل تامل است. آنها به رنگ زرد، آبی، سیاه، قرمز و سبز هستند.

اول از همه، یادآور می شویم که حلقه های بازی های المپیک نماد پنج قاره کره زمین است: آمریکا، اروپا، آسیا، آفریقا و اقیانوسیه. چرا این چنین است، زیرا کره از شش تشکیل شده است؟ واقعیت این است که قطب جنوب و قطب شمال به دلیل عدم سکونت در هنگام توسعه نماد مورد توجه قرار نگرفتند.

ای حلقه های المپیک! منظور آنها کمی بعد اختراع شد. امروزه حتی دانش‌آموزان می‌توانند بگویند که هر قسمت از جهان با رنگ خاص خود مرتبط است. اروپا آبی، آفریقا سیاه، آمریکا قرمز، آسیا زرد، اقیانوسیه سبز است.

بخش 3. نشان بازی های المپیک: حلقه ها و تاریخچه پیدایش آنها

این علامت نمادین در سال 1912 توسط پیر دو کوبرتن، بنیانگذار بازی های المپیک مدرن ایجاد شد. این نشان در سال 1914 به تصویب رسید، اگرچه لازم به ذکر است که بسیار دیرتر، تنها در سال 1920، در المپیک بلژیک به نمایش درآمد. در ابتدا برنامه ریزی شده بود که جهان در سال 1916 پرچم مزین به نماد جدید را ببیند، اما جنگ جهانی اول مانع از برگزاری رویدادهای ورزشی بزرگ شد.

به سختی قابل ذکر است که بلافاصله پس از ظهور آنها، حلقه ها مورد پسند قرار گرفتند و به یکی از ویژگی های جدایی ناپذیر المپیک تبدیل شدند. در سال های بعد از آنها برای ایجاد لوگوهای مختلف مربوط به بازی ها استفاده شد.

بخش 4. آیا نماد مدرن شده است؟

به اندازه کافی عجیب، بله. و حلقه های المپیک در المپیک 1936 که در پایتخت آلمان برلین برگزار شد، بیشترین تغییرات را تجربه کردند.

اولاً حلقه ها طبق معمول در دو ردیف قرار نگرفتند، بلکه در یک ردیف قرار گرفتند. مکان آنها کمی شبیه به مکان سنتی است، زیرا اول، سوم و پنجم آنها نسبت به دومی و چهارمی مرتفع شده اند.

دوم اینکه هم حلقه ها و هم عقابی که آنها را در دست دارد سیاه و سفید ساخته شده اند. در سال های بعد، نسخه تک رنگ لوگوی بازی های المپیک اغلب مورد استفاده قرار می گرفت، اما ترتیب دیگر تغییر نکرد.

در سال 1960، در ایتالیا، هنرمندان نماد بازی های المپیک - حلقه ها - را سه بعدی کردند. به رنگ خاکستری ساخته شده بود. حلقه ها در زیر گرگ رومی قرار داشتند که طبق افسانه، رومولوس و رموس را که رم را تأسیس کردند، شیر می داد. به هر حال، در آن سال بود که سنت جدیدی معرفی شد - آویزان کردن مدال به گردن ورزشکاران.

مکزیکی‌ها که در سال 1968 میزبان بازی‌ها بودند، خلاقانه به خلق لوگوی المپیک نزدیک شدند. این بار به عنوان نمادی از بازی های المپیک، حلقه ها با کتیبه "مکزیکو سیتی 68" حک شده و با رنگ برجسته شده اند. حلقه های پایین بخشی از عدد 68 بودند.

بخش 5. حلقه باز نشده المپیک سوچی

اما همه چیز آنقدر هموار نیست که در نگاه اول به نظر می رسد. حلقه های بازی های المپیک که نشان دهنده پنج قاره مسکونی کره زمین هستند، همیشه موفقیت آمیز نبوده اند. بعضی چیزها محکوم شد، بعضی چیزها مورد استقبال قرار گرفت و چیزهایی هم در تاریخ ماندگار شد.

یک اتفاق فنی کوچک با حلقه ها در مراسم افتتاحیه المپیک 2014 در سوچی (روسیه) رخ داد.

طبق برنامه ریزی انجام شده، قرار بود در طول نمایش، دانه های برف بزرگی که بر فراز استادیوم فیشت آویزان شده بودند، به حلقه های المپیک تبدیل شوند. اما فقط چهار مورد فاش شد. یک حلقه مثل دانه های برف آویزان بود.

با این حال، بینندگان تلویزیون روسیه این مشکل را ندیدند، زیرا برگزارکنندگان کمی زودتر از دیگران متوجه شدند که چه اتفاقی می افتد و فیلمی از تمرین پخش کردند.

در اختتامیه بازی های المپیک این اتفاق با حلقه باز نشده از قضا پخش شد. در ابتدای مراسم، شرکت کنندگان در نمایش ترکیبی با پنج حلقه و یک دانه برف تشکیل دادند که پس از چند ثانیه به سرعت باز شد.

بخش 6. سایر نمادهای المپیک

لازم به ذکر است که علاوه بر پرچم و حلقه های رسمی، نمادهای دیگر المپیک نیز وجود دارد.

• آتش.سنت روشن کردن مشعل توسط کوبرتن در سال 1912 از یونانیان باستان گرفته شد. شعله المپیک نماد پاکی، مبارزه برای پیروزی و خودسازی است. اولین بار در سال 1928 روشن شد. رله انتقال مشعل به شهری که بازی در آن برگزار می شود در سال 1936 آغاز شد.
• مدال.برای مقام اول به ورزشکار یک مدال طلا، برای دوم - یک نقره، برای سوم - یک برنز اهدا می شود. پس از مسابقه در مراسمی ویژه به برندگان اهدا می شود.
• شعار"سیتیوس، آلتیوس، فورتیوس" را می توان به روسی به عنوان "سریع تر، بالاتر، قوی تر" ترجمه کرد. این کلمات اولین بار توسط کشیش هنری مارتین دیدون در هنگام افتتاحیه مسابقات ورزشی در کالج بیان شد. کوبرتن فکر می کرد که این عبارت کاملاً ماهیت بازی های المپیک را منعکس می کند.
• سوگند - دشنام، که بر اساس آن شرکت کنندگان در بازی ها باید به قوانین تعیین شده احترام بگذارند و آنها را رعایت کنند. متن آن توسط پیر دو کوبرتن نوشته شد و اولین بار در سال 1920 اجرا شد.
• اصل المپیکهمچنین توسط پیر دو کوبرتن در سال 1896 تعریف شد. می گوید که در بازی های المپیک، مانند زندگی، نکته اصلی پیروزی نیست، بلکه مشارکت است.
• مراسم افتتاحیه بازی ها- جدی ترین بخش میزبان رژه ورزشکاران از همه کشورهای شرکت کننده در این مسابقات است. تیم یونان اول می‌رود، سپس تیم‌های کشورها بر اساس حروف الفبا و آخرین نفر تیم کشور برگزارکننده بازی‌ها می‌رود.

بخش 7. حقایق جالب در مورد بازی های المپیک

بر اساس مصوبه کمیته بین‌المللی المپیک، مدال‌های طلا باید حاوی حداقل 6 گرم طلای خالص به صورت روکش باشند.

روی لوگوهای بازی های المپیک، سال معمولاً با چهار یا دو عدد نوشته می شود (آتن 2004 یا بارسلونا 92). در کل تاریخ بازی ها، تنها یک بار در سال 1960 در رم، سال با پنج حرف (MCMLX) نوشته شد.

در دوران رکود بزرگ در سال 1932، دولت برزیل نتوانست پولی برای اعزام هیئتی به بازی های المپیک لس آنجلس پیدا کند. در نتیجه 82 ورزشکار برزیلی با قهوه سوار کشتی شدند تا با درآمد حاصل از آن به آمریکا بیاورند. هنگامی که کشتی به بندر سن پدرو رسید، رهبران آن خواستار پرداخت یک دلار برای هر فردی که به ساحل می‌آید، پرداختند. تنها کسانی که شانس دریافت مدال را داشتند از کشتی آزاد شدند. او سپس برای فروش قهوه به سانفرانسیسکو رفت و توانست چند ورزشکار دیگر را ترک کند، اما 15 ورزشکار به برزیل بازگشتند.

در سال 1956 بازی های المپیک تابستانی در ملبورن برگزار شد که امکان میزبانی برخی از ورزش ها را نداشت. مقررات قرنطینه استرالیا واردات اسب را ممنوع می کرد و مسابقات سوارکاری باید در استکهلم برگزار می شد.

بخش 8. بیایید به آینده نگاه کنیم

همانطور که در بالا گزارش شد، بازی های المپیک بعدی در برزیل، در شهر تعطیلات مشهور جهان ریودوژانیرو برگزار خواهد شد.

این پایتخت کارناوال می داند که چگونه چیزی بیش از غافلگیری انجام دهد. این به معنای واقعی کلمه هر مسافری را شگفت زده می کند، به این معنی که شکی نیست که المپیک 2016 یک رویداد شگفت انگیز دیگر خواهد بود.

اینکه آیا حلقه‌های بازی‌های المپیک دستخوش تغییراتی می‌شوند، که نشان‌دهنده یکپارچگی سیاره است، هنوز مشخص نیست، زیرا چنین جزئیاتی معمولاً بخشی مخفیانه از مراسم افتتاحیه است.